เรื่องราวดีๆ บอกต่อ  ครอบครัวที่ดีเริ่มต้นจากพ่อแม่ ใจฟูเมื่อสองหนูน้อยที่จ.อุดรธานี เก็บทองรูปพรรณมูลค่าร่วมสองแสนบาทได้ ประกาศหาเจ้าของตัวจริง จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครมาแสดงตัว วันนี้เปิดใจสองคุณพ่อผู้น่ารักไม่เก็บเอาทองไว้เป็นของเจ้าของ เผยใจเขาใจเราคงทุกข์ร้อนใจหากของมีค่าหายขนาดนี้ ขอเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกๆ ของหายไม่เก็บเอาไว้ประกาศหาเจ้าของตัวจริง พร่ำสอนลูกๆ ตลอดเก็บของได้อย่าเก็บไว้เป็นของตัวเอง  ขณะที่สองหนูน้อยยิ้มแก้มปริดีใจได้ทำดี

วันนี้ (14 มี.ค.67)  ผู้สื่อข่าวจ.อุดรธานี รายงานว่า จากกรณีผู้ปกครองของน้องณัชชา อายุ 8 ปี  เรียนอยู่โรงเรียนเซนต์แมรี่และน้องกัลยกร หรือน้องพรีม อายุ 9 ปี เรียนอยู่โรงเรียนดอนบอสโกวิทยา  พาลูกสาวเข้าแจ้งความกับ พ.ต.ท.รัชพล โมรารัตน์ สว.(สอบสวน) สภ.เมืองอุดรธานี  หลังจากเก็บทองรูปพรรณเป็นสร้อยคอทองคำและแหวนได้ที่สวนสาธารณะหนองสิม เขตเทศบาลนครอุดรธานี ขณะไปออกกำลังกาย เมื่อวันที่ 12 มี.ค.67 ที่ผ่านมาเวลา 17.00 น. เพื่อให้ตร.ประกาศหาเจ้าของมารับคืน โดยเป็นสร้อยคอทองคำหนัก 3 บาทพร้อมจี้หนัก 1 สลึง และ แหวน 1 วง หนัก 2 สลึง แหวนเพรชน้ำหนักทอง 1 สลึง รวมทองคำทั้งหมด 4 บาท ร้านทองตีมุลค่าให้ประมาณ 200,000 บาท

ล่าสุดวันนี้ผู้สื่อข่าวเดินทางไปพบกับครอบครัวของน้องณัชชาและน้องพรีมอีกครั้งที่สวนสาธารณะหนองสิม โดยมีคุณพ่อของเด็กทั้งสองคนมาด้วย จากนั้นน้องณัชชาและน้องพรีมก็พาผู้สื่อข่าวเดินดูจุดที่เก็บทองรูปพรรณได้ เป็นลานจอดรถสำหรับผุ้คนที่มาออกกำลังกายที่สวนสาธารณะหนองสิมแห่งนี้

น้องณัชชาและน้องพรีม เปิดเผยกับนักข่าวด้วยสีหน้าไร้เดียงสาและมีความสุข บอกว่า วันนั้นคุณพ่อพามาออกำลังหนู หนูและเพื่อนกลับจากเข้าห้องน้ำเดินมาหาคุณพ่อ มีรถจอดอยู่เยอะก็เดินผ่านช่องที่รถจอด ก็พากันมองไปเห็นสิ่งของหล่นอยู่ ตอนแรกหนูไม่คิดว่าเป็นทอง หนูคิดว่าเป็นหนังยาอยู่ในถุง แต่มองดีๆ เป็นทอง ก็เลยเดินไปเรียกพ่อมาดู หนูไม่อยากเก็บไว้ อยากเอาไปให้เจ้าของตัวจริง มันไม่ใช่ของของเรา พ่อสอนหนูตลอดว่า ถ้าเก็บของได้ ถ้าเจอเจ้าของก็เอาไปให้เจ้าของ ไม่เก็บเอาไว้ ที่โรงเรียนก็สอนให้เป็นคนซื่อสัตย์ และคุณพ่อคุณแม่ก็พร่ำสอนมาตลอดเช่นกัน  หนูดีใจได้ทำดีค่ะ หนูน้อยทั้งสองกล่าวด้วยรอยยิ้มมีความสุข

นายชยพล มาลาศรี อายุ 44 ปี คุณพ่อของน้องพรีม เปิดเผยว่า ผมและเพื่อนคือพ่อน้องพรีมเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก พอเราแต่งงานก็คบกันเป็นครอบครัวที่ดีต่อกัน วันนั้นก็ชวนลูกๆ มาออกกำลังกาย เด็กๆ เขาพาไปเข้าห้องน้ำกลับมา เจอทองหล่นก็วิ่งมาบอกพ่อ พวกเราเปิดดูก็เป็นทอง น่าจะมีมูลค่าเยอะ พวกเราก็นั่งรอเผื่อมีเจ้าของมาตามหา รอจน 1ทุ่มก็ไม่มีใครมาก็พากันกลับบ้าน กลับมาอีกครั้ง 3 ทุ่มเพื่อมารอเจ้าของเผื่อใครเขามาหาทองเขาอีกก็ไม่มี  จากนั้นก็เอาทองไปให้ร้านทองตรวจสอบก็บอกว่าเป็นทองจริงมูลค่าเกือบสองแสนบาท ก็พาลูกๆ ที่เก็บทองได้ไปแจ้งความให้ตร.ตามหาเจ้าของตัวจริงต่อไป มองว่าถ้าทองที่ลูกๆ เก็บได้มีเจ้าของตัวจริง คิดว่าเขาคงร้อนใจแน่ นอกจากเสียจากว่าทองดังกล่าวถูกขโมยมา เพราะถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครติดต่อแสดงตัวเป็นเจ้าของกับเจ้าหน้าที่ตร.เลย

ที่ผ่านมาผมพร่ำสอนลูกตลอด เริ่มต้นจากความกตัญญูก่อน ส่วนเรื่องความซื่อสัตย์ บอกลูกประจำว่า ถ้าสิ่งไหนไม่ใช่ของเราก็คืนเจ้าของเขาไป กรณีเราเก็บได้อย่างนี้ เราก็ทำให้เขาเป็นตัวอย่างเริ่มต้นคุณพ่อนี่แหละ เก็บของได้ควรปฏิบัติตัวอย่างไร  คือถ้าพวกผมคุณพ่อทั้งสองเก็บเอาไว้แล้วแบ่งกัน จะเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีสำหรับลูก ๆ ครั้งหน้าเขาจะจำเอาไว้ว่าพ่อทำไม่ดีนะ  ถ้าเราเก็บได้เอาไปคืนถือว่าเป็นตัวอย่างที่ถูกต้องสำหรับลูกๆ ที่กำลังเรียนรู้ มีพ่อเป็นแบบอย่าง พวกผมมองแบบนี้

ส่วนนายจิรวัฒน์ ไชยวัฒน์ธนภัทร อายุ 44 ปี พ่อของน้องณัชชา บอกอีกว่า ผมมองว่าถ้าเป็นของคนอื่นไม่ควรจะเอาก็บอกลูกสาวๆตลอด มองมุมกลับถ้าเป็นเราทำของหายก็คงร้อนใจ นี่เป็นสาเหตุที่เราไม่เก็บของที่ลูกสาวเก็บไว้ จริงๆ แล้วเราเก็บไว้ก็ได้เพราะที่เราเจอทองมีแค่นี้ที่เห็น แต่เรารู้สึกร้อนใจตัวเอง คิดถึงเจ้าของทองมากกว่า

ผู้สื่อข่าวถามว่า ทองที่เจอไม่ไปแจ้งความแบ่งกันก็ได้ คุณพ่อทั้งสองบอกว่า ไม่คิดตรงนั้น เพราะไม่ใช่ของเราความตั้งใจของพวกเราคือคิดว่าเจ้าของทองจริงเขาคงเดือดร้อน เราเก็บไว้ลูกๆ ก็จะมองคุณพ่อเป็นอีกแบบ เราอยากเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกๆ ที่เขากำลังเติบโต นับเป็นเรื่องราวดีๆ ฟังแล้วใจฟูสำหรับคุณพ่อทั้งสองของน้องณัชชาและน้องพรีมที่เก็บทองรูปพรรณได้ร่วมสองแสนบาทไม่เก็บเอาไว้ประกาศหาเจ้าของตัวจริงต่อไป