โรงพยาบาลนครพิงค์ มีรายงานเรื่องราวการให้ครั้งยิ่งใหญ่ ของหญิงสาววัย 21 ปี รายหนึ่ง ได้สละร่างกายหลังสิ้นลมหายใจ เพื่อช่วยต่อชีวิตให้กับผู้อื่นอีกถึง 5 ชีวิต  "สักวันหนึ่งหนูจะทำให้แม่ภูมิใจ" คือคำพูดที่เปี่ยมไปด้วยพลัง และความมุ่งมั่นของหญิงสาว ที่ตั้งใจจะทำให้กับผู้เป็นแม่ นางพจนีย์ ชมเชิดธวัธชัย ผู้เป็นมารดาได้เล่าว่า นางสาวนพรดา ชมเชิดธวัธชัย ลูกสาววัย 21 ปี ได้เคยบอกกับแม่ว่า "สักวันหนึ่งหนูจะทำให้แม่ภูมิใจ หนูจะเป็นอาจารย์ " แม้จะยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ลูกสาวต้องการจะบอก แต่คุณแม่เองก็รู้สึกภูมิใจในความตั้งใจของลูกแล้วตั้งแต่วันนั้น
     
จนกระทั่งเมื่อเวลาเที่ยงคืน ของวันที่ 3 พฤศจิกายน 2563 นางสาวนพรดา ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างรุนแรง จนหัวใจหยุดเต้น ต้องทำการช่วยฟื้นคืนชีพ (CPR) ที่จุดเกิดเหตุ ทีมแพทย์โรงพยาบาลนครพิงค์ได้ให้การช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเต็มความสามารถ แต่เนื่องจากสมองได้รับความกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง แม้จะสามารถยื้อลมหายใจไว้ได้ แต่ผู้ป่วยได้มีภาวะสมองตายเกิดขึ้นแล้ว ซึ่งในทางการแพทย์นั้นถือว่าผู้ป่วยได้เสียชีวิตลงแล้ว

นางพจนีย์ ผู้เป็นมารดาพบว่าลูกสาวได้พกบัตรแสดงความจำนงบริจาคร่างกายของรพ.จุฬาฯไว้ในกระเป๋า ในที่สุดผู้เป็นแม่จึงได้เข้าใจในตอนนี้เอง ว่าความหมายที่ลูกสาวได้เคยบอกแม่เอาไว้ว่า "สักวันหนึ่งหนูจะเป็นอาจารย์" คือการบริจาคร่างกายเพื่อเป็นวิทยาทาน
       

หลังจากที่ได้พูดคุยกับทีมแพทย์ผู้ให้การรักษา และผู้ประสานงานการปลูกถ่ายอวัยวะแล้วนั้น ผู้เป็นแม่จึงได้ตัดสินใจ ให้ลูกได้มีโอกาสทำบุญใหญ่เป็นครั้งสุดท้าย ด้วยการบริจาคอวัยวะเพื่อต่อลมหายใจให้กับผู้ป่วยที่รอการปลูกถ่ายอวัยวะ โดยสามารถช่วยได้อีกถึง 5 ชีวิต จาก ไต 2 ข้าง ดวงตา 2 ข้าง และลิ้นหัวใจ ตามเจตนารมณ์ของลูกสาว