นางเอกสาว ขวัญ อุษามณี มาเปิดใจผ่านทางรายการ คุยแซ่บShow ทางช่อง One31 เล่าเหตุการณ์ทะเลาะแม่ จนสุดท้ายกลับมาคิดได้ว่าเลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เพราะแม่คือคนเดียวที่ไม่ได้คิดถึงผลประโยชน์ที่เข้าข้างตัวเอง 

แล้วมีทะเลาะกับคุณแม่บ้างไหม ?
 ขวัญ :  ปกติเลย ทะเลาะกันบ่อย มันมาจากการที่เราเป็นเด็กอยากโต กำลังมีไฟ อยากใช้ชีวิต

ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะกัน ยอมกันไม่ได้ คือเรื่องอะไร ?
 ขวัญ : ทุกเรื่องค่ะ เพราะว่าหนูกับแม่เหมือนกัน อย่างเวลาเราโกรธกัน ง้อกัน เราก็จะไปเนียน ๆ ก็ต่างคนต่างง้อ ส่วนใหญ่คุณแม่จะง้อด้วยการทำข้าวคลุกปลาทูมาให้ ถ้าเราง้อก็แบบแม่ ๆ กินอะไร อยู่ร้านนี้เดี๋ยวซื้ออันนี้ไปให้ ที่บ้านส่วนใหญ่จะเน้นกิน จะง้อกันด้วยของกินมากกว่า

อย่างที่รู้ว่าแม่กับขวัญสนิทกันมาก แต่บางครั้งก็มีข่าวออกไปว่าทะเลาะกัน แม่รู้สึกยังไงบ้าง ?
แม่แอ๊ว : ไม่รู้สึกอะไรเลย ครอบครัวมันก็เป็นแบบนี้ มีความไม่เข้าใจกันบ้าง ขัดใจกันบ้าง เดี๋ยวก็ดีกัน

ขวัญ : แม่คือคนที่เลี้ยงเราเป็นลูก แม่ไม่ใช่ผู้จัดการ แม่ไม่ใช่คนอื่นที่กลัวว่าเราไม่พอใจ คือแม่จะทะเลาะให้เป็นให้ตายยังไงมันก็คือสายเลือด ยังไงก็ตัดกันไม่ขาด เพราะฉะนั้นเขามีสิทธิ์ที่จะห้ามหรือดึง หรือฉุดลูกเมื่อรู้ว่าลูกจะไปผิดวิธี หรือผิดที่ผิดทาง มันก็เป็นวิธีการที่แม่เขาจะดึง วิธีไหนก็ได้

ซึ่งวันนี้เองขวัญเข้าใจทั้งหมดเลย ?
ขวัญ : ตอนนี้เหมือนมีลูกเลย เข้าใจด้วย จากประสบการณ์ด้วย แล้วก็จากการที่เราไปเรียนหลาย ๆ คอร์ส แล้วกลุ่มเพื่อนเราจะโตขึ้น แล้วเราเริ่มเข้าไปอยู่ในชีวิตของเพื่อนแต่ละคน เราเริ่มรู้ว่าบางอย่างที่เขาทำแบบนี้คืออะไร เขาคิดอะไรอยู่ แล้วเราเป็นเด็กมาก่อน แล้วเราก็เข้าใจที่ลูกเพื่อนเราทำ เพราะอะไร แล้วควรจัดการวิธีไหน เราอาจจะ 30 แต่เราผ่านมาหมดแล้ว

แต่ก็มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ขวัญขอรับงานเอง ขอทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ?
ขวัญ : คือตอนนั้นไม่อยากได้วันละ 200 เรื่องของเรื่องประเด็นมันมีอยู่แค่นี้ คือตั้งแต่เราเกิดมา เราไปมหาวิทยาลัย แม่ก็จะให้แค่ 200 แล้วเราก็รู้สึกว่าอันนี้มันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตเรา เฮ้ย...ขวัญ เราเปลี่ยนได้ เรียนจบปริญญาโทแล้วขอได้แหละ ก็บอกแม่ว่าหนูจะดูแลทุกอย่างที่บ้านเองหมดเลย ค่าใช้จ่าย ค่านู่น ค่านี่ รับงานเอง แล้วมีเงินเดือนให้แม่ด้วย วางภาพสวยหรูเลย ตอนแรกมันก็เป็นอย่างนั้น สวยหรู ทำได้ ตรงตามที่เราคิด แต่พอตอนหลังโควิดมาเสร็จปุ๊บล้มเลย

แล้วตอนที่ไปบอกแม่ว่าแม่ไม่ต้องมาทำงานกับขวัญแล้วนะ ขวัญจะดูแลทุกอย่าง ?
 ขวัญ : ไม่ ๆ หนูไม่พูดแบบนั้น พูดแบบนั้นแม่จะช็อก หนูบอกว่าตอนนี้แม่เหนื่อยละนะ ใช้คำพูดที่พ่อพูดกับคุณย่ามาพูดกับคุณแม่ พ่อบอกว่าผมโตแล้ว เดี๋ยวผมดูแลแม่เอง เราก็จะใช้คำพูดแบบนี้ว่าให้แม่อยู่เฉย ๆ นะ แม่เหนื่อยมาเยอะแล้ว เราซื้อบ้านแล้ว แม่ปลูกต้นไม้นะ หนูกลับมาแม่ทำอาหารอร่อย ๆ นะ หนูอยากกินข้าวคลุกปลาทู ปลูกต้นไม้ตรงนี้ ดูแลหมา ดูแลแมว แม่เขาเห็นภาพสวยไง แม่บอกว่าได้ ดูแลตัวเองนะ มีอะไรก็บอกแม่ละกัน ก็อยู่บ้านหลังเดียวกันอยู่แล้วไม่ได้รู้สึกว่าจะห่างอะไรกันมากมาย แต่อย่างหนึ่งที่ขวัญไม่อยากให้แม่ทำ คือเราไม่อยากให้แม่ไปกอง คือถ้าเรามาอย่างนี้คุณแม่สบายไง แต่ถ้าเราไปกองมันลำบาก

 

ณ วันนั้นแม่เชื่อขวัญไหม ?
แม่แอ๊ว : ไม่ได้เชื่อหมด แต่ทำใจเอาไว้แล้วครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งก็เสียใจ อีกครึ่งหนึ่งเขาก็แคร์ความรู้สึกเรา จะบอกให้เราสบายใจ เราก็ตามใจเขา คือใจรู้แล้วเขาเป็นเด็กรักดี เขาเป็นคนฉลาด ก็ต้องปล่อยเขาไปพักหนึ่ง

แต่มันก็มีเหตุการณ์หนึ่งที่รู้สึกว่ายังไงก็ต้องมีแม่ ?
ขวัญ : ก็เจอคนเยอะ พอเราเจอคนเยอะเสร็จเราเริ่มงงแล้วว่าอะไรจริงอะไรไม่จริง พอทุกคนเข้ามาหาเราบอก 10 พอถึงเวลาได้ 80, 60, 70 คือมันไม่ได้ตรงตามที่พูด แล้วขวัญเริ่มรู้สึกเหนื่อยกับเรื่องคนเยอะมาก ถ้าเราพูด เราเป็นเด็ก มันลำบากในการต่อรอง วัฒนธรรมไทยเด็กต้องให้ผู้ใหญ่อยู่แล้ว แต่ในเรื่องของการทำงานมันต้องมีมาตรฐานอยู่แล้ว เราก็เลยคิดว่าเราเอาแม่มาดีกว่า เพราะคนอื่นดูแลยังไงมันไม่ได้ดีเท่าแม่ เพราะแม่คือคนเดียวที่ไม่ได้คิดถึงผลประโยชน์ที่เข้าข้างตัวเอง แต่เขาคิดให้เรา เพราะเราคือเลือดเขา

 ขวัญก็เลยวางแผนใหม่ แม่ ตาแม่มองไม่ค่อยเห็นใช่ไหม พาแม่ไปทำตา พาแม่เข้ากอง ให้เขาเจอคนที่ไปทำผ่าเลนส์ตาว่าแบบมันไม่ได้อันตรายนะ จนแม่เขาเริ่มโอเค เขาก็ไปผ่าตา พอผ่าตาหาย แม่มองเห็นหรือยัง เพราะแม่เป็นเบาหวานด้วยไง แม่ก็จะบอกตาแม่มองไม่ค่อยเห็นเลย เบาหวานขึ้นตา แต่ประเด็นก็คือเราอยากให้แม่มาช่วยเราดูคิว บางทีเรื่องเอกสาร เรื่องธุรกิจ เรื่องตัวเงิน เราก็อยากให้แม่คอยดูให้เรา เพราะว่าเรากลับบ้านไปเหนื่อย ๆ ขวัญจะมานั่งดูเอกสารแต่ละอันตามันลายไปหมดแล้ว เราเพลีย