สำหรับประวัติวัดดงพระเจ้า(ร้าง) ตั้งอยู่บ้านแม่กาไร่ หมู่ที่ 6 ตำบลแม่กา อำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา  สร้างมาสมัยไหนยังไม่ปรากฏชัดเจน เพราะสถานที่ในบริเวณวัดนั้นได้ชำรุด ผุพัง ตามกาลเวลา หากจะประมาณคงจะอยู่ในยุคที่พ่อขุนศรีจอมธรรม ผู้ก่อตั้งเมืองภูกามยาว เมื่อประมาณ 300 กว่าปีก่อน เพราะตำบลแม่กา เป็นเขตการปกครองของพ่อขุนศรีจอมธรรม เป็นพันนา 1 ใน 18 พันนา ตามที่เล่าขานกันมา วัดร้างแห่งนี้มีอาถรรพ์มาก ใครมาทำมิดีมิร้าย หรือ มาเก็บของป่า หรือเข้าไปในบริเวณวัดร้าง มักมีอันเป็นไป ในวันพระจะได้ยินเสียงฆ้อง เสียงกลอง ดังมาเป็นระยะๆ และมีดวงแก้วลอยออกมาจากวัดร้าง ทางคณะสงฆ์ตำบลแม่กาและสภาวัฒนธรรมตำบลแม่กา จึงได้ออกสำรวจเพื่อเป็นการอนุรักษ์วัดร้าง ไว้ให้ลูกหลานได้ค้นคว้าประวัติความเป็นมา ซึ่งซากพระพุทธธูป และถาวรวัตถุต่างๆ ได้นำไปเก็บรักษาไว้ที่ วัดป่าแดงบุญนาค และวัดศรีโคมคำ (วัดพระเจ้าตนหลวง)ต่อมาราว พ.ศ.2520 ได้มีเอกชนรายหนึ่งเป็นทหารกองหนุนได้เห็นทำเลใกล้วัดประมาณสัก 200 เมตร จึงได้แผ้วถางพื้นที่ เพื่อปลูกบ้านและได้ปักเขตเป็นของตนเอง ต่อมาได้นำไปขายให้กับเอกชนจำนวน 2 แปลงติดๆกัน โดยนำที่ของวัดร้างเข้าไปด้วย เพื่อไม่ให้ที่ดินวัดร้างถูกบุกรุกทางคณะสงฆ์ตำบลแม่กา จึงได้ขอขึ้นทะเบียนวัดร้าง เมื่อ พ.ศ. 2540  ได้แจ้งการขึ้นทะเบียนวัดร้าง  เนื้อที่ 26 ไร่ 1 งาน

     โดย พระสุนทรกิตติคุณ(พระครูปริยัติกิติคุณ ในขณะนั้น) รองเจ้าอาวาสวัดศรีโคมคำ ได้เริ่มก่อสร้างเสนาสนะต่างๆโดยเริ่มจากศาลาปฏิบัติธรรม ปัจจุบันเป็นหอฉันท์ จำนวน 1  และปัจจุบันกำลังก่อสร้างศาลาการเปรียญ โดยชั้นบนของศาลาการเปรียญได้สร้างพระนอนองค์ใหญ่ พระพุทธรูปปางไสยาสน์ ขนาดยาว 40 เมตร  และมีพิธีเททอง วันพฤหัสบดีที่ 16  พฤษภาคม 2556  เพื่อให้พุทธศาสนิกชนในพื้นที่ และที่เดินทางผ่านจังหวัดพะเยา ได้สักการบูชาเพื่อเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต