โดยพระครูไพจิตรธรรมาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดเชียงทอง ระบุว่า สำหรับพี่พิพิธภัฑ์ความทรงจำวัดเชียงทองตรงนี้ ได้กำเนิดมาและก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 2552 โดยจริงๆแล้วได้เก็บของเก่าพวกนี้มาตั้งแต่ปีพ.ศ. 2523 สมัยเป็นเด็กวัด หรือขโยมวัด ซึ่งได้เก็บสิ่งของที่เราชอบที่เขาทิ้งขว้างมาสะสมไว้ เช่นสบู่ ยาสีฟัน รวมทั้งฝาจีบของเครื่องดื่มต่างๆจะชอบเก็บมาสะสมไว้ จนตนเองมาอยู่วัดก็ทำการเก็บไว้ในตู้ หลังจากนั้นในช่วงที่บวชก็มีผู้ที่เห็นว่าเราชอบเก็บของเก่า ก็นำมาถวาย พร้อมกันนั้นในเวลาที่เราไปดูงานตามที่ต่างๆก็ได้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันรวมทั้งแลกเปลี่ยนสิ่งของอันไหนที่เขามีเขาก็ให้มา ในส่วนที่เรามีเราก็แบ่งปันให้เขา และนำมาเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ โดยตอนแรกเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ย้อนอดีตแต่ว่าย้อนอดีตนั้นคิดว่าจะลึกเกินไป จึงเอาเป็นลักษณะความทรงจำดีกว่า เลยตั้งชื่อ พิพิธภัณฑ์แห่งความทรงจำ เนื่องจากความทรงจำของแต่ละคนจะมาในรูปแบบที่ว่าเป็นข้าวของเครื่องใช้ เมื่อได้เห็นสิ่งนั้นก็จะย้อนในอดีตขึ้นมา เช่นมีหนังสือเรียนสมัยเก่า บุหรี่สมัยเก่า ยาสีฟัน เครื่องเล่นอะไรต่างๆ เหล่านี้ ซึ่งเราถือว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ร่วมสมัย นอกจากนั้นแล้วก็ยังมีของโบราณรวมทั้งแท่นหินโบราณ หัวบัวโบราณ เป็นสิ่งของต่างๆที่เป็นยุคก่อนๆ ซึ่งทางวัดมีก็ได้จะเก็บไว้รวมๆกัน ซึ่งปัจจุบันมีข้าวของเครื่องใช้ต่างๆรวมกันแล้วมากกว่า 10,000 ชิ้น เพราะว่าที่นำมาแสดงได้ก็มีเพียงบางส่วน และในส่วนที่ไม่ได้นำมาจัดอีกจำนวนมาก เนื่องจากสถานที่คับแคบ นอกจากนั้นก็จะมีคนมาบริจาคอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสิ่งของหลากหลายที่บางคนอาจจะไม่เคยเห็นเลย ในส่วนการแสดงตรงนี้ก็จะเป็นข้าวของเครื่องใช้ จะเป็นสบู่ ยาสีฟัน ภาพถ่ายเก่ามีของเล่น และอีกอาคารหนึ่งก็จะเป็นเกี่ยวกับเรื่องโรงภาพยนตร์แบบสมัยเก่า มีเครื่องฉาย มีใบปิดหนังเก่าแก่หลากหลาย จำนวนมากซึ่งท่านไหนอยากจะเข้าเยี่ยมชมหรืออยากย้อนอดีตความทรงจำ ก็สามารถเดินทางมาเที่ยวชมได้ทุกวันตั้งแต่เวลา 08:00 น. จนถึง 18:00 น.หรือติดต่อได้ที่หมายเลขโทรศัพท์ 089-9559979

สำหรับพิพิธภัณฑ์ความทรงจำแห่งนี้ปัจจุบันได้มีการพัฒนาขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง และถูกตั้งตั้งขึ้นมา นอกจากจะเป็นการสะสมข้าวของเครื่องใช้ ในยุคอดีตแล้ว ยังเป็นพิพิธภัณฑ์ที่เป็นสถานที่แหล่งศึกษาเรียนรู้วิถีชีวิตของผู้คนในอดีต ในพื้นที่จังหวัดพะเยา ในการทำมาหากินประกอบอาชีพ ซึ่งได้รวบรวมเรื่องราวของการดำรงชีวิตได้อย่างครบครัน ทำให้ย้อนลำรึกถึงความรุ่งเรืองในอดีตของชาวพะเยาได้เป็นอย่างดี