วันที่ 9 สิงหาคม 2566 นางยลดา หวังศุภกิจโกศล นายก อบจ.นครราชสีมา เปิดเผยถึง การพลิกฟื้นศิลปะรำโทนโคราชว่า รำโทนโคราชเป็นศิลปะ วัฒนธรรมที่บรรพบุรุษชาวโคราชได้สืบทอดกันมาช้านาน เป็นการรำประกอบจังหวะการตีโทน นิยมเล่นในช่วงเวลาที่ว่างเว้นจากการทำงาน ชาวบ้านก็จะนัดหมายมารวมตัวกัน และนำกลองโทนซึ่งเป็นกลองหน้าเดียวมาตีเป็นจังหวะ บริเวณลานกว้างในงานชุมนุมรื่นเริงต่างๆ หรืองานนักขัตฤกษ์ แต่ปัจจุบันเริ่มเลือนหายไปตามกาลเวลา

ฉะนั้นตนอยากที่จะเห็นลูกหลานคนรุ่นใหม่ได้ตระหนักและมาร่วมกันสืบสาน “รำโทนโคราช” ให้คงอยู่คู่เมืองโคราชไปอีกนานเท่านาน จึงได้สั่งการให้สำนักการศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม อบจ.นครราชสีมา ร่วมกับ สภาวัฒนธรรมจังหวัด และสำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา เดินหน้าโครงการอบรม “รำโทนการละเล่นพื้นบ้านโคราช” กลุ่มเป้าหมายประกอบด้วยผู้บริหาร ครูผู้สอน บุคลากรทางการศึกษา นักเรียน ในสังกัดฯ และประชาชน จ.นครราชสีมา ได้ฝึกทักษะการละเล่นรำโทน รวมถึงผลักดันให้รำโทนโคราช เอกลักษณ์ รากเหง้าของท้องถิ่น ให้เป็นการศิลปะการแสดงไว้สำหรับต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง