วันนี้ 23 ส.ค. 2566 ผู้สื่อข่าว ONB news รายงานว่า พันตำรวจรี ธารา น้าวานิช  ปฎิบัติหน้าที่  สว.สอบสวน สภ.สังขละบุรี ได้รับแจ้งจากนายสนั่น กำสุข ผู้ใหญ่บ้านซองกาเลีย หมู่ที่ 8 ตำบลหนองลู อำเภอสังขละบุรี จังหวัดกาญจนบุรี ว่าได้รับแจ้งจากชาวบ้านว่าพบศพนิรนามลอยติดกอสวะ ริมแม่น้ำซองกาเลีย ด้านทิศใต้ของหมู่บ้านโดยห่างจากหมู่บ้านประมาณ 800 เมตร

หลังได้รับแจ้งเหตุจึงได้รายงาน  พันตำรวจเอก ไพฑูรย์ ศรีวิลัย ผกก.สภ.สังขละบุรี และ พันตำรวจตรี ประหยัด ราศี สวป.สภ.สังขละบุรี ก่อนจะเดินทางลงพื้นบ้านซองกาเลีย พร้อมกับอาสาสมัครมูลนิธิพิทักษ์กาญจน์(จุดรับแจ้งเหตุสังขละบุรี)  ก่อนจะเดินทางต่อไปยังจุดที่พบศพด้วยเรือท้องแบนของมูลนิธิพิทักษ์กาญจน์ฯ เมื่อถึงที่เกิดเหตุพบว่ามีชาวบ้านที่ทราบข่าวเดินทางมามุงดูจำนวนหนึ่ง ในที่เกิดเหตุพบศพชายไม่ทราบชื่อ รูปร่างสูงใหญ่ สวมกางเกงขาสั้น(ถึงหัวเข่า)ลายพราง สวมเสื้อ 2 ชั้น ชั้นในสีเขียวเข้ม เสื้อนอกเป็นเสื้อแขนยาวสีน้ำเงิน ติดตราสัญลักษณ์ลูกเสือโลก สภาพอืด ใบหน้าเริ่มมีหนอนชอนไช

จากการสอบถามนายอู ไม่มีนามสกุล อายุ 58 ปี ชาวบ้านซองกาเลีย ที่พบศพคนแรก โดยนายอู ได้ให้ข้อมูลกับผู้สื่อข่าวว่า ช่วงของวันนี้ ตนเองเดินทางออกจากบ้านเพื่อจะไปเลี้ยงหมูที่ไร่ซึ่งอยู่ริมแม่น้ำซองกาเลีย ห่างจากหมู่บ้านประมาณ 1 กิโลเมตรเศษ ขณะที่เดินมาถึงจุดที่พบศพได้กลิ่นเหม็นอย่างรุนแรงลอยขึ้นมาจากในแม่น้ำซองกาเลีย เมื่อมองลงไปพบศพลอยติดกองสวะอยู่ในน้ำ ด้วยความตกใจจึงรีบวิ่งกลับไปหมู่บ้านก่อนเดินทางไปยังบ้านผู้ใหญ่บ้านเพื่อแจ้งให้ผู้ใหญ่บ้านทราบว่ามีศพไม่รู้ชายหรือหญิงลอยอยู่ในแม่น้ำซองกาเลียบริเวณไร่นายหม่อง

ขณะที่นายหม่อง ไม่มีนามสกุล อายุ 68 ปี เจ้าของไร่ ให้ข้อมูลกับ พันตำรวจเอก ไพฑูรย์ ศรีวิลัย ผกก.สภ.สังขละบุรี ว่าปกติตนเดินทางมาที่ไร่ทุกวัน  เมื่อวานตนยังไม่เห็นมีศพลอยมาติดบริเวณหน้าไร่ คิดว่าศพดังกล่าวน่าจะลอยมาติดเมื่อคืนหรือช่วงเช้าของวันนี้ เนื่องจากเมื่อคืนมีฝนตกลงมาอย่างหนักส่งผลให้ระดับน้ำในแม่น้ำซองกาเลียเพิ่มสูงขึ้น กระแสน้ำไหลแรงขึ้น 

 ในเบื้องต้นจากการตรวจสอบตามร่างกายไม่พบร่องรอยบาดแผล หรือ ร่อยรอยการโดนทำร้าย เจ้าหน้าที่จึงได้ทำการเก็บกู้ขึ้นมาจากน้ำ ก่อนจะทำการห่อใสถุงกันกลิ่น นำขึ้นเรือเพื่อนำไปยังโรงพยาบาลสังขละบุรีเพื่อให้แพทย์ตรวจสอบหาสาเหตุการเสียชีวิตต่อไป

ในเวลาต่อมา นายสนั่น กำสุข ได้แจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจว่าได้รับแจ้งจาก นายคำทอง ศิริวัฒนพิเชษฐ์  เจ้าของร้ากาแฟ ตากับยาย ที่ตั้งอยู่เชิงสะพานซองกาเลีย (จุดเล่นน้ำซองกาเลีย) ว่ามีรถจักรยานยนต์ ยี่ห้อYAMAHA BELL สีแดง ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนจอดอยู่บริเวณหัวสะพานซองกาเลียฝั่งโรงเรียนบ้านซองกาเลีย โดยจอดอยู่มานาน 4-5 วัน แล้วอาจเกี่ยวข้องกับศพชายนิรนาม ที่พบก็ได้ เจ้าหน้าที่ตำรวจจึงได้เดินทางมาตรวจสอบรถจักรยานยนต์คันดังกล่าว พบป้ายวงกลมเสียภาษี ของรถจักรยานยนต์ ทะเบียน ท-6675 นครสวรรค์  ยี่ห้อ YAMAHA หมายเลข 3 NB -076305 มีนายเกรียงจิตร ศรีวรรณ  ชาวจังหวัดนครสวรรค์ เป็นผู้ครอบครอง

 เจ้าหน้าที่จึงได้ติดต่อไปยังนายเกรียงจิตร ศรีวรรณ (ซึ่งทราบในเวลาต่อมาเป็นหลานของผู้เสียชีวิต)เพื่อแจ้งรูปร่าง ลักษณะสัณฐาน และชุดที่ผู้ตายสวมใส่) จนได้รับการยืนยันว่าผู้ตายชื่อนายจักรกฤษ ศรีวรรณ อายุ 64 ปี ไม่มีครอบครัว โดยอาศัยอยู่เพียงลำพังที่บ้านเลขที่ 373 ม 10 ตำบลนครสวรรค์ตก อำเภอเมืองนครสวรรค์  จังหวัดนครสวรรค์  เป็นลุงของตนเอง ที่สำคัญผู้ตายป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เวลาไปไหนมาไหนไม่ชอบบอกใคร และมักจะชอบเดินทางคนเดียว โดยไม่ติดต่อใคร ครั้งนี้ผู้เสียชีวิตหายไปนานกว่าสัปดาห์แล้วโดยไม่สามารถติดต่อได้ จนรู้ว่าเสียชีวิตตอนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจโทรศัพท์มาสอบถามข้อมูล ซึ่งครอบครัวเชื่อว่าผู้เสียชีวิตน่าจะมีอาการกำเริบ และเมื่อสบโอกาสจึงคิดสั้นด้วยการกระโดดน้ำเพื่อฆ่าตัวตาย

จากการชันสูตรหาสาเหตุการเสียชีวิตของแพทย์โรงพยาบาลสังขละบุรี เบื้องต้นสาเหตุน่าจะเกิดจากการขาดอากาศจากการจมน้ำ เนื่องจากมีน้ำในลำคอ และปอดไม่พบร่องรอยบาดแผล มีร่อยรอยถลอดบริเวณขาทั้ง 2 ข้างเล็กน้อยที่คาดว่าน่าจะเกิดจากการโดดกิ่งไม้ หรือโขดหินขีดข่วนระหว่างที่ศพลอยลงมาในแม่น้ำซองกาเลีย โดยการตรวจสอบภายในเบาะรถจักรยายนต์พบกระเป๋าสตางค์ ใบ พร้อมเงินสดจำนวน 2,020 บาท ไม่พบเอกสารหรือบัตรประชาชนของผู้ตาย จึงได้ทำการส่งศพไปยังสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ เพื่อทำการพิสูจน์อย่างละเลียดตามกฎหมายอีกครั้ง ก่อนให้ญาตินำศพไปบำเพ็ญกุศล ตามศาสนาต่อไป

นายนายคำทอง ศิริวัฒนพิเชษฐ์ เจ้าของร้านการแฟตากับยายเปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่าตนเองพบผู้ตายในช่วงสายของวันที่ 17 สิงหาคม ที่ผ่านมา เนื่องจากผู้ตายเดินมาที่ร้านเพื่อสั่งกาแฟดื่ม โดยวันนั้นเสื้อผ้าที่สวมเป็นชุดเดียวกันกับที่พบเป็นศพ โดยผู้ตายขี่รถจักรยานยนต์ YAMAHA BELL สีแดงและสวมหมวกกันน็อกสีดำ ผู้ตายได้ถามหาที่พักราคาถูก ซึ่งตนได้แนะนำให้ไปในตัวเมืองสังขละบุรี เนื่องจากในพื้นที่บ้านซองกาเลียไม่มีที่พัก โรงแรม หรือรีสอร์ท เมื่อสอบถามผู้ตายว่ามาจากไหน จะไปที่ไหน  ผู้ตายตอบกลับมาว่าผมเรื่อยๆ สบายๆ กับรถเครื่องคันหนึ่ง จากการสังเกตสีหน้าและอากัปกิริยา เหมือนผู้ตายจะเป็นคนที่มีเรื่องเครียดให้คิด สีหน้าไม่ใช่นักท่องเที่ยวทั่วไปที่เที่ยวอย่างมีเป้าหมายและมีความสุข ซึ่งเช้าวันต่อมาตนเองที่ร้านกาแฟกับภรรยาเห็นผู้ตายผูกเปลนอนอยู่ในเพิงริมแม่น้ำซองกาเลีย ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับร้านกาแฟ โดยจอดรถจักรยานยนต์ไว้บริเวณหัวสะพานซองกาเลียเหมือนเดิม ตนเองยังโบกมือทักทาย แต่คิดว่าเขาคงหลับเนื่องอยู่ในเปล ต่อมาในวันที่ 19 ตนไม่ได้มาร้านกาแฟ แต่พอกลับถึงบ้านภรรยาเล่าให้ฟังว่าวันนี้ยังเห็นรถจักรยานยนต์ของผู้ตายจอดอยู่ที่เดิม ตนเองก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เนื่องจากเห็นว่าเป็นคนแปลกหน้าที่บางครั้งอาจมาทำอะไรที่ไม่ดี เนื่องจากในพื้นที่มีคนหลากหลายประเภททั้งมาดีและมาร้าย มาสนใจอีกทีก็ตอนที่รู้ข่าวมีการพบศพคนตายตามที่เป็นข่าว จึงนึกถึงเขาขึ้นมาว่าอาจเป็นเขาหรือไม่ ซึ่งในเวลาต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจนำภาพถ่ายของผู้เสียชีวิตให้ตนดูจึงพบว่าเป็นเขาจริงๆ

โดยคาดว่าผู้ตายอาจอาศัยเวลาช่วงกลางคืนในการสั้นสั้นกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย เนื่องจากช่วงนี้ในพื้นที่จะมีฝนตกลงมาในช่วงเวลาบ่าย-ค่ำ ซึ่งหลังจากฝนตกลงมาระดับน้ำในแม่น้ำสูงขึ้น และมีกระแสน้ำแรงขึ้น ที่สำคัญก่อนหน้านี้ (วันที่ 15 สิงหาคม) มีการนำเสนอข่าวเด็กสามคนที่เล่นน้ำบริเวณนี้แล้วถูกกระแสน้ำป่าพัดลอยไป ก่อนจะมีคนเข้าช่วยเหลือไว้ได้ทัน ซึ่งคลิปและข่าวดังกล่าวได้รับความสนใจ และติดตามเป็นจำนวนมาก อาจเป็นมูลเหตุ 1 ที่ทำให้ผู้ตายเดินทางมาที่นี่ เพื่อฆ่าตัวตายก็เป็นไปได้