วันที่ 31 ต.ค. 2566 มีรายงานว่า นายไชย์พล วิภา หรือ ลุงพล และ นางสมพร หลาบโพธิ์ หรือ ป้าแต๋น ซึ่งเป็นลุงและป้าน้องชมพู่ พร้อมด้วย นายสุรชัย ชินชัย หัวหน้าทีมทนายความ และคณะทนายความจากสำนักกฎหมายธรรมรังสี แถลงข่าวภายหลังจากศาลจังหวัดมุกดาหาร เลื่อนอ่านคำพิพากษาในคดีน้องชมพู่จากเดิม วันที่ 31 ต.ค.66 เลื่อนเป็นวันที่ 20 ธ.ค.66 เวลา 10.00 น.

ทนายความลุงพล กล่าวว่า คดีลุงพล มีข้อหาฆ่าคนตาย โทษจำคุกตลอดชีวิต ตามระเบียบตุลาการศาลยุติธรรม ต้องส่งสำนวนร่างคำพิพากษาไปยังสำนักงานอธิการบดีอัยการภาค 4 ตรวจสำนวนก่อน โดยการเลื่อนไม่ได้กระทบต่อการสู้คดีของจำเลย เพราะว่าเราบริสุทธิ์ ไม่ได้ทำผิด ทั้งเรื่องข้อกฎหมาย แต่การได้มาซึ่งพยานหลักฐานในสำนวน การตรวจค้นวัตถุพยาน มองว่าไม่ได้ทำอย่างตรงไปตรงมา มีข้อพิรุธกังขา ไม่สุจริตพอจะรับฟังเป็นพยานหลักฐาน เช่น การพบเส้นขนบนรถยนต์ที่ลุงพลใช้ประจำ เปรียบเทียบกับที่เกิดเหตุ จุดพบร่างและพบกางเกง เห็นว่าการตรวจค้นไม่มีหมายค้นจากศาล และการตรวจพบวัตถุพยานไม่ได้แจ้งผู้ใหญ่บ้าน จำเลย และสื่อว่าพบอะไร ซึ่งพบเส้นผม เส้นขน และมีด ยืนยันที่ผ่านมาพยายามค้นความจริงว่า ลุงพลกับป้าแต๋นได้หลอกทนายหรือปกปิดข้อเท็จจริงบางส่วนหรือไม่ ซึ่งก็ขอให้ลุงพลไปพบนักจิตวิทยาคลินิก และเครื่องจับเท็จ ซึ่งลุงพลสมัครใจเข้าเครื่องจับเท็จ ผลพบปกติ ไม่มีจิตฟั่นเฟือน ไม่วิกลจริตเลย

ส่วนแรงจูงใจในการก่อเหตุ ก็ไม่พบว่าลุงพล ป้าแต๋น ได้ประโยชน์ใด ๆ จากการตายของน้องชมพู่  รวมถึงไม่พบว่ามีความอาฆาตแค้น โดยเฉพาะป้าแต๋นก็เป็นพี่สาวตามสายเลือดของแม่ชมพู่ และวันเกิดเหตุยังไปวัด GPS ที่สวนที่มีที่ดินติดกันอยู่เลย และทางกามอารมณ์ ลุงพลก็ไม่มีจิตดังกล่าวกับน้อง ก็เลยเอาทั้งหมดมาต่อสู้ข้อกล่าวหา

ซึ่งจากการตรวจร่างกายของโรงพยาบาลสรรพสิทธิประสงค์ และ โรงพยาบาลตำรวจ ก็ไม่พบการต่อสู้ทำร้าย ไม่พบสิ่งใดที่เป็นพิษในกระเพาะอาหาร อวัยวะเพศไม่ฉีกขาด ไม่พบดีเอ็นเอลุงพลในร่างและในเสื้อผ้าที่น้องใส่

ส่วนการตั้งข้อสังเกตว่า น้องชมพู่ อาจจะเดินตามสุนัข ทีมทนาย ได้เชิญครูฝึกสุนัขมาสอบถาม ก็พบว่า หากชมพู่เป็นคนให้อาหาร แต่สุนัขไม่รู้หรอกว่าใครเป็นเจ้าของ ใครให้อาหารก็ผูกพันกับคนนั้น ส่วนน้องเดินขึ้นภูไปได้ เพราะอาจจะเอาพลังจากไขมัน จากตับ ในภาวะที่ต้องเอาชีวิตรอด ซึ่งหลักวิชาการเกิดขึ้นได้ และร่างกายเด็ก 3 ขวบมีความยืดหยุ่น เชื่อว่าไปได้

ส่วนน้องถอดกางเกงได้หรือไม่นั้น ใช้การเบิกความนักพฤติกรรมศาสตร์ ก็ได้ข้อมูลมาว่า แม้ไม่เคยเห็นน้องถอดเสื้อผ้า แต่ลับหลังอาจจะทำได้ โดยเฉพาะกางเกงขาสั้น ก็จะยิ่งถอดง่าย และที่ศพมีรอยขีดข่วน ลักษณะเป็นบาดแผลกระทบกับของมีคม ไม่ได้ถูกกระทำ ซึ่งในป่าภูเหล็กไฟช่วงเดือนพฤษภาคม มีต้นพริกที่มีความแหลมคม ระหว่างน้องผจญเอาชีวิตรอด อาจไปกระทบจนเกิดแผลตามร่างกาย หากลุงพลอุ้มน้องขึ้นไประยะหนึ่ง โดยวิสัยน้องต้องร้องไห้หรือไม่ไปต่อ ถ้าเป็นแบบนั้น ลุงพลต้องทำร้ายร่างกายให้ขัดขืน และนอกจากนี้ ก็ไม่พบหนามต้นพริกที่ขีดข่วนร่างกายลุงพลด้วย

ส่วนกรณีเส้นผมที่ขาด อาจจะเกิดจากถูกสัตว์ป่ากัดแทะ เช่น หนู แมลงสาบ ซึ่งฝ่ายกล่าวหา ยืนยันว่าขาด เพราะมีของมีคมด้านเดียว ฟันสับไป ตนก็พยายามให้เห็นว่า การตัดด้วยของคมด้านเดียว แตกต่างจากการใช้กรรไกรตัดหรือไม่ นอกจากนี้ ก็มีการใช้แสงซินโครตรอน ดูเส้นผมที่พบในรถลุงพลและที่พบข้างศพว่าเป็นชุดเดียวกัน และคน ๆ เดียวตัด

นายสุรชัย กล่าวว่า เราหักล้างว่า เส้นผมเป็นชีววิทยา ต่างจากโลหะทั่วไป ไม่รู้ว่าเก็บไว้นานแค่ไหนก่อนเอาไปให้แสงซินโครตรอนส่อง ผลจะเสถียรแค่ไหน และมีดพกสั้นที่เอาไปตรวจว่าเป็นอาวุธในการตัด ก็ไม่พบดีเอ็นเอลุงพล ยิ่งบอกว่าตัดผมไปทำพิธีสะกดวิญญาณ ยิ่งไม่เป็นวิทยาศาสตร์ และหลังเกิดเหตุ ลุงพลก็ไม่ได้ทำพิธีสะกดวิญญาณใคร

และเส้นผมที่พบในรถ ไม่สามารถชี้ชัดได้ว่าเป็นผมของน้องชมพู่ เพราะไม่มีรากผม ตรวจดีเอ็นเอไม่ได้ ตรวจได้แค่ไมโทคอนเดรียว่ามาจากสายเลือดฝั่งแม่เดียวกัน โดยเส้นผมพบในรถเดือนมิ.ย.63 นั้น เป็นรถที่ลุงพลใช้ประจำ ไม่เคยล้าง เป็นไปได้ว่าน้องชมพู่ขึ้นรถคันนี้หลายครั้ง เพราะลุงพลป้าแต๋นพาไปเที่ยว ส่วนเสื้อกล้ามที่หายไป สันนิษฐานว่าอาจถูกวัวเลี้ยง ที่เคยกินพวกเสื้อผ้านายพราน

ลุงพล กล่าวว่า เราอยากทักทาย พูดคุยกับแม่น้องชมพู่เหมือนเดิม แต่ด้วยสถานการณ์ทำให้เราต้องห่างกัน ซึ่งเราก็จะขอใช้เวลาในการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองก่อน หลังจากนี้ก็เป็นเรื่องของอนาคต 

ป้าแต๋น กล่าวว่า  เราก็ทำตัวปกติ เพราะทุกอย่างต่อสู้กันมาคนละแนว เราพยายามคืนความบริสุทธิ์ให้ตัวเราและครอบครัว ส่วนเขาหาความยุติธรรมให้ลูก ส่วนอนาคตเป็นเรื่องของอนาคต