วันนี้ (21 ธ.ค.66) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า จากกรณีที่มีคุณลุงพรเจริญ แสงโทโพธิ์ อายุ  56 ปี หรือลุงพร ชาวบ้านคำเจริญ ต.ทุ่งใหญ่ อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี ขายหม้อข้าวตู้เย็นเป็นค่ารถตู้เพื่อกลับบ้านมาเยี่ยมน้องสาวที่ป่วยเบาหวานและตัดหวาน หวังจะมาดูแลน้องร่วมสายโลหิต แต่ถูกคนับรถตู้โดยสารส่วนบุคคลหลอกและปล่อยทิ้งไว้ที่ข้างทางริมถนนบางนาตราด กม. 14 ต.บางโฉลง อ.บางพลี จ.สมุทรปราการ ช่วงกลางดึกที่ผ่านมา โดยพบว่าลุงพรเจริญขายหม้อหุงข้าวและตู้เย็นได้เงินมาแล้วหวังเป็นค่ารถกลับบ้านเพื่อมาดูแลน้องสาวที่ป่วย  ต่อมานักข่าวประจำจังหวัดสมุทรปราการ นายพงศกร รอดภัย หรือคุณต้นปราการ พร้อมกับทีมงาน มาพบและได้อาสาคุณลุงขนข้าวของของใส่ท้ายรถส่วนตัวของนักข่าว อาสาพาเดินทางจากอำเภอบางพลี มาส่งถึงบ้านที่บ้านคำเจริญ ต.ทุ่งใหญ่ อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี และมาถึงบ้านโดยปลอดภัยเมื่อเช้าวันนี้ ระยะทางกว่าา 620 กิโลเมตร โดยนักข่าวพาลุงพรออกเดินทางช่วง 4ทุ่มกว่าและมาถึงบ้านของคุณลุงพรเจริญในเวลา 07.30 น.วันนี้ ทันทีที่คุณลุงถึงบ้าน ก็ถึงกับน้ำตาคลอด้วยความดีใจพร้อมทั้งกล่าวขอบคุณที่ช่วยเหลือคุณลุงในครั้งนี้ นอกจากนั้นทางนักข่าวเรายังได้มอบเงินจำนวน 3,000 เพื่อไว้เป็นค่าใช้จ่ายดูแลน้องสาวทรี่ล้มป่วย 

ต่อมาวันนี้ ผู้สื่อข่าวเดินทางไปพบกับลุงพรอีกครั้งที่บ้านพัก บ้านคำเจริญ หมู่ 3 ต.ทุ่งใหญ่ อ.ทุ่งฝน จ.อุดรธานี เพื่อติดตามชีวิตความเป็นอยู่หลังถึงบ้าน โดยได้พบกับคุณลุงกำลังปัดกวาดทำความสะอาดบ้าน โดยคุณลุงมีสีหน้าท่าที่ดีใจที่ได้กลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย

ลุงพร เปิดใจกับนักข่าวว่า ตนทำงานที่จังหวัดสมุทรปราการ ตำแหน่งช่างปูนที่บริษัทรับเหมาแห่งหนึ่ง ทำงานได้สักพักได้ยินข่าวว่าน้องสาวป่วยจนจึงเก็บข้าวเก็บของเดินทางกลับมาหาน้องที่จังหวัดอุดรธานี และขายหม้อข้าวและตู้เย็นได้เงินประมาณ 800 บาท เอาไว้เป็นค่ารถเพื่อกลับบ้าน โดยขึ้นรถจากหมู่บ้านเนวาด้าบางพลี พอรถขับมาได้ประมาณ 3-4 กิโลเมตร คนขับรถตู้ได้บอกกับตนว่าเพื่อนโทรหาถ้าจะวิ่งสายอุดรธานีจะมีรถอีกคันนึงมารับ รถตู้จึงจอดให้ตนลงข้างทางใต้สะพานลอยแห่งหนึ่งด้วยความซื่อก็เชื่อนั่งรออยู่ 2-3 ชั่วโมง รถตู้ก็ไม่มารับ เดินไปขอความช่วยเหลือจากประชาชน แถวนั้นก็ไม่มีใครช่วย แถมยุงก็กัดจนขาลาย ต่อมามี รปภ. ขับรถผ่านมาได้สอบถามว่ามานั่งทำอะไร ตนก็บอกนั่งรอรถตู้จะมารับ รปภ.ก็บอกว่ารถตู้คงทิ้งแล้วจึงโทรรศัพท์แจ้งให้คนมาช่วยเหลือ ต่อมามีรถมูลนิธิเข้ามาช่วยเหลือเต็มไปหมด “ต้องขอขอบคุณรปภ.ที่เข้ามาช่วยไม่รู้หากไม่มีเขาตนก็ไม่ได้กลับบ้านเช่นกัน” แล้วก็มีมีนักข่าวตอนนั้นจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร รู้แต่ว่าช่อง 7 อาสาขับรถจากจังหวัดสมุทรปราการมาส่งที่บ้าน ผมขอขอบคุณนักข่าวจริงๆ ซึ้งในน้ำใจ ที่มาส่งผมถึงบ้านไม่คิดตังค์สักบาท  ต่อมาผู้สื่อข่าวจ.อุดรธานี ได้ช่วยประสานวีดีโอคอลให้ลุงพรได้พูดคุยกับนักข่าวอีกครั้งเพื่อสอบถามชื่อเสียงเรียงนามและให้ขอบคุณนักข่าวจังหวัดสมุทรปราการอีกครั้งที่ได้ให้ความช่วยเหลือ โดยลุงพรยกมือไหว้ขอบคุณนักข่าวที่มีน้ำใจมาส่งถึงบ้านถึงอุดรธานี