ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่า มีร้านลุงขายหาบเร่ขายข้าวเงี้ยวมา 70 ปีแล้ว แต่อารมณ์ดีชอบร้องเพลงลูกทุ่งให้ลูกค้าฟัง จึงเร่งรุดไปตรวจสอบ ที่ร้านบริเวณหน้าร้านขายสินค้าราคาถูก ก่อนถึงแยกกองทราย ต.หนองผึ้ง อ.สารภี จ.เชียงใหม่ จึงเร่งรุดไปตรวจสอบ พบลุงเจ้าของร้านทราบชื่อภายหลังว่า นายพัฒน์ ปราบฝาง อายุ 78 ปี อยู่บ้านเลขที่ 134 หมู่ 5 บ้านป่างิ้ว ต.ท่าวังตาล อ.สารภี จ.เชียงใหม่ กำลังใส่เครื่องเคียงต่างๆบนข้าวเงี้ยวห่อใบตองขายให้ลูกค้า พร้อมกับร้องเพลงให้ฟังอย่างมีความสุขด้วยเพลงลูกทุ่ง

โดยนายพัฒน์ เปิดเผยว่า สูตรทำข้าวเงี้ยวสืบทอดมาจากพ่อ ทำมาตั้งแต่อายุ 5 ขวบแล้ว และแบกขายเรื่อยมาในพื้นที่อำเภอสารภี แต่พักหลังแก่ตัวมากแล้ว จึงหาบมาตั้งขายที่หน้าร้านขายสินค้ารคาถูกดังกล่าว โดยจำหน่ายข้าวเงี้ยวในราคาห่อละ 15 บาทเท่านั้น ทำมาขายวันละประมาณ 200 ห่อ ขายมา 70 กว่าปีแล้ว โดยขายทุกวันตั้งแต่ 9 โมงเป็นต้นไปช่วงบ่ายก็หมดแล้ว ส่วนที่ร้องเพลงลูกทุ่งเพราะตนเองชื่นชอบศิลปิน ชาย เมืองสิงห์ และไวพจน์ เพชรสุพรรณ บางทีลูกค้ามาซื้อก็ร้องให้ลูกค้าฟัง ถ้ามีใครร้องขอตนเองก็ร้องให้ฟัง ซึ่งตนเองก็จำเนื้อเพลงต่างๆได้ดี

สำหรับข้าวเงี้ยว ข้าวกั๊นจิ๊น หรือข้าวเงี้ยว หรือจิ๊นส้มเงี้ยว อาหารพื้นเมืองของคนทางภาคเมืองเหนือที่ได้รับอิทธิพลมาจากพวกเงี้ยว หรือชาวไทใหญ่ หรือชาวไต ใช้ใบตองห่อเช่นเดียวกับแหนมหรือจิ๊นส้ม จึงเรียกว่า ข้าวเงี้ยว หรือจิ๊นส้มเงี้ยว บางสูตรไม่ใส่เนื้อสับ แต่ใส่เลือดคลุกเคล้ากับข้าวอย่างเดียว ที่เรียก ข้าวกั้นจิ้น นั้นเพราะคำว่า กั้น เป็นคำกริยาในภาษาล้านนา แปลว่า นวด เพราะขั้นตอนของการทำนั้นต้องนวดข้าวให้เข้ากับเลือดด้วย เป็นอาหารที่มีรสชาติอร่อย สามารถที่จะพกพาเดินทางไปไหนๆ ได้สะดวกอีกด้วย