วันที่ 15 ธ.ค. 62  ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่บริเวณวัดราชมัญ  หรือวัดสี่ร้อยร้าง  ตั้งอยู่ริมแม่น้ำน้อย หมู่ที่ 3  ตำบลบางจัก  อำเภอวิเศษชัยชาญ  จังหวัดอ่างทอง  ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่สมัยอยุธยา ปัจจุบันเป็นวัดร้าง มีศาลาตั้งพระพุทธรูปองค์ใหญ่ประดิษฐานอยู่ภายในศาลา  โดยมีประชาชนมากราบไหว้ขอพรบนบานศาลกล่าวเป็นประจำ  และพบว่ามีเศษซากกำแพงอิฐเป็นร่องรอยให้เห็นอยู่หลายจุด  และยังมีต้นมะขามศักดิ์อายุกว่า 100 ปี จำนวน 2 ต้น  ที่ชาวบ้านเล่าลือว่ามีนางไม้สิงสถิตอยู่ที่ในต้นไม้  ไม่มีใครไปกล้าตัดโค่น  ส่วนวัดสี่ร้อยนั้น  ย้ายไปตั้งอยู่ที่ปัจจุบันห่างจากจุดวัดร้างประมาณ 1 กิโลเมตร  ชาวบ้านเรียกว่า  วัดสี่ร้อย  หมู่ที่ 4  ตำบลสี่ร้อย อำเภอวิเศษชัยชาญ

จากการสอบถาม นายจำนง  ถนอมศิลป์  อายุ 72 ปี  กรรมการวัดสี่ร้อย  เล่าให้ฟังว่า  มีเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมาว่า  ที่วัดราชมัญ หรือวัดสี่ร้อยร้าง นั้น  ในยามค่ำคืนจะมีทหารนักรบโบราณเดินออกมาเป็นแถวยาวโดยรอบวัด  ซึ่งชาวบ้านผู้เฒ่าผู้แก่ได้ประสบพบเจอกับตัวเองมาหลายครั้ง ส่วนตนเองนั้นเคยประสบพบเจอมา 1 ครั้ง  ในสมัยตอนเป็นวัยรุ่นได้ออกมาหาลูกเขียด  เพื่อนำไปปักเบ็ดหาปลาบริเวณที่วัดสี่ร้อยร้าง  ซึ่งเป็นป่าทึบมีลูกเขียดชุกชุม 

ขณะที่ตนเองกำลังหาลูกเขียดอยู่นั้น  ก็ได้พบเจอกับกองทหารโบราณเดินออกมา  ซึ่งตนเองได้ถามทหารว่าจะไปไหนกัน  แต่ทหารโบราณไม่ยอมพูดกับตนเอง  จึงยกมือไหว้แล้วเดินทางกลับบ้านในทันที  และที่บริเวณดังกล่าวยังมีต้นมะขามอายุกว่า 100 ปี  อยู่บริเวณดังกล่าว จำนวน 2 ต้น  ชาวบ้านร่ำลือว่ามีนางไม้สิงสถิตอยู่ภายในต้นมะขาม  ไม่มีใครกล้าตัดโค่น  แม้แต่กิ่งก้านก็ไม่มีใครกล้าแตะต้องกลัวมีอันเป็นไป  และจะมีชาวบ้านมาขอโชคลาภกันเป็นประจำ

นอกจากนี้ ตนเองแล้วที่เจอสิ่งลี้ลับแล้ว  ยังมีชาวบ้านในบริเวณใกล้เคียงอีกหลายคน  ที่ได้ประสบพบเจอกองทหารโบราณ  ต่างมีความเชื่อว่าเป็นวิญญาณของนักรบของขุนรองปลัดชู  พร้อมทหารทั้ง 400 นาย  ที่ไปออกรบในช่วงศึกบางระจันกับทหารพม่า  โดยทหารหารทั้ง 400 นาย  และขุนรองปลัดชู  ได้เสียชีวิตที่อ่าวหว้าขาว  จังหวัดประจวบคีรีขันธ์  ต่อมาได้นำกระดูกกลับมาไว้ที่วัดราชมัญ  หรือวัดสี่ร้อยร้าง  และต่อมาได้มีการย้ายวัดมาอยู่ที่วัดสี่ร้อย   ในตำบลสี่ร้อย  พร้อมกับสร้างเจดีย์บรรจุวิญญาณทหารหาญ 400 คน  (กองอำมาทมาต) ขุนรองปลัดชู  ไว้ที่บริเวณวัดสี่ร้อย  ให้ประชาชนทั่วไปได้กราบไหว้ระลึกถึงคุณงามความดีที่มีต่อแผ่นดิน