แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์  เปิดใจให้สัมภาษณ์ถึงความรู้สึกหลังทราบ ข่าวร้าย คุณพ่อโสภณ พัชรวีระพงษ์ ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมากระยะที่ 4 ตอนนี้เตรียมพาพ่อตัดอัณฑะตามคำแนะนำหมอ ลุ้นอย่าให้ลามไปที่อื่น อยากให้พ่อรออุ้มหลานก่อน 

 

ทราบผลแล้ว?

“ก็คุณพ่อเป็นมะเร็งต่อมลูกหมาก Step 4แล้วค่ะ จริงๆก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าขั้นไหนกันแน่ บางที่ก็บอกว่า4 บางที่ก็บอกว่ายังไม่ถึง4 ก็ยังไม่แน่ใจ แต่ว่าตรงนั้นไม่สำคัญเท่าไหร่เอาเป็นว่าตอนนี้คุณพ่อก็เริ่มมีอาการปวดหลังเพราะว่ามันก็เริ่มลามมากระดูกสันหลัง เราก็จะรักษาด้วยการเราตัดอาหารของมันทิ้งซะ ก็คือตัดอัณฑะออกแล้วก็ต่อมลูกหมากเราจะไม่ยุ่งกับมันค่ะ หลังจากนั้นจะเป็นครีโมหรือว่าหรือไม่ครีโม หรือจะเป็นผ่า ก็ค่อยว่ากันอีกทีนึง”

 

หลังจากที่ขอความช่วยเหลือจากคนอื่นไปมีใครแนะนำยังไงบ้าง?

“หลังจากวันนั้นที่ขอคำแนะนำไป จนตอนนี้ต้องขอบคุณมากๆเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆขอบคุณทุกๆคำแนะนำเลยค่ะ “

 

คุณพ่อกำลังใจดีแค่ไหน?

“คุณพ่อกำลังใจดีค่ะ แต่ว่าเราก็ไม่รู้ว่าลึกๆแล้วเค้าจะแอบหวั่นๆหรือเปล่า”

เราให้กำลังใจเขายังไงบ้าง?

“ก็กอดกัน ทานข้าวด้วยกัน นั่งคุยกัน ใช้เวลาอยู่ด้วยกันบ่อยบ่อยมากขึ้น”

 

เรียกว่าเราต้องดูแลเป็นอย่างดีมากขึ้น?

“ใช่ค่ะ”

 

อย่างเรื่องอายุของคุณพ่อเราก็เป็นกังวลเหมือนกัน?

“ใช่ เพราะว่าคุณพ่อค่อนข้างอายุมากแล้วบางท่านก็จะแนะนำว่าไม่อยากจะให้ดมยาสลบเดี๋ยวอาจจะไม่ฟื้น แต่สุดท้ายแล้ววันนี้ก็ไปที่รามา ให้คุณหมอเค้าเป็นคนสรุปให้เลยว่าเราจะตัดในส่วนของอาหารของมันออกคือตัดในส่วนของอัณฑะออก แต่ว่าต่อมลูกหมากเราจะไม่ไปยุ่งกับมัน “

 

กำหนดการต่างๆคุณหมอว่ายังไงบ้าง?

“กำลังนัดหมายอยู่ค่ะ ว่าจะผ่าวันไหน”

 

คุณพ่อมีความพร้อมมากน้อยขนาดไหน?

“คุณพ่อพร้อมแล้วค่ะ”

 

คือจะใช้แพทย์ปัจจุบันอย่างเดียวเลย?

“ก็ไม่ปัจจุบันอย่างเดียว ก็แอบแบบว่ามีทางเลือกด้วยตามในหลายคนที่เค้ารักษาหาย”

 

ตอนที่คุณพ่อทราบว่าจะต้องตัดอวัยวะเค้ามีสีหน้ายังไงบ้าง?

“เค้าก็ไม่ได้เป็นอะไรนะคะ เพราะเขาคิดว่ามันเป็นผ่าตัดเล็ก แล้วก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตอะไรมาก ก็ไม่ได้ตัดไปทั้งอัน ก็ตัดข้างในออกไป”

 

แล้วก่อนหน้านี้ที่จะตรวจเจอคุณพ่อมีอาการอะไรให้เราได้เห็นบ้างหรือเปล่า?

“คุณพ่อจะมีอาการปวดหลังร่วมด้วยมาก่อน ก็อย่างที่ตรวจยังไม่เจอมะเร็งตอนนั้นปวดขาปวดหลังแล้วก็ทานข้าวไม่ค่อยได้”

 

แล้วกำลังใจตัวเองล่ะ เพราะเราต้องดูแลคุณพ่อ?

“ตอนแรกบอกว่าช็อคเหมือนกันเพราะว่าโมอยู่กับพ่อมา คุณพ่อจะหลีกเลี่ยงต่อการตรวจสุขภาพกลัวว่าจะเป็นอะไรซักอย่างเนี่ยแหละ แล้วพอวันนึงตรวจเจอ ก็ช็อคไปแป๊บนึงเหมือนกัน เราต้องรีบดึงสติตัวเองกลับมาเข้มแข็งเพราะว่าต้องพาคุณพ่อสู้ด้วย พาทุกคนที่บ้านสู้ด้วยตัวเองก็ต้องสู้ด้วย”

 

ความหวังที่จะหายมันมีกี่เปอร์เซ็นต์ ?

“เปอร์เซ็นต์หามีสูงค่ะ ก็ไม่น่ากลัวอะไรเลยขอให้มันไม่ลามไปที่อื่นก็พอแล้ว”

 

พอคุณพ่อป่วยแบบนี้ พูดถึงอนาคตกับคุณพ่อยังไงบ้าง?

“ก็บอกให้คุณพ่ออยู่ไปอีกซัก 20 ปี(หัวเราะ) บอกเดี๋ยวรอเรียนจบอุ้มหลานก่อน เดี๋ยวค่อยไปแล้วกันนะ”