สเต็ปที่ 3 : 12.00 น. พยาบาลมาแจ้งว่า ตนได้ขึ้นทะเบียนกับสาธารณสุขว่าเป็นผู้ป่วยต้องเฝ้าระวัง ต้องทำการกักตัว และดูอาการ ที่ห้องปลอดเชื้อ ICU ณ ตอนนั้นตกใจมาก ตนเป็นหนักหรือ? ทำไมต้องให้เข้าไปอยู่ห้อง ICU ด้วย มีคำถามวนอยู่ในใจมากมาย พอเซ็นเอกสารยืนยันเข้ารับการรักษา ก็รอเข้าไปที่ห้อง ICU 

สเต็ปที่ 4 : 13.00 น. เข้ามาที่ห้อง ICU ห้องปลอดเชื้อ เป็นห้องเดี่ยว ๆ ที่ไม่มีอากาศภายนอกเข้ามาได้ ไม่มีทีวี มีแต่เครื่องตรวจวัดตามร่างกาย 5 จุด เครื่องให้ออกซิเจน และเครื่องวัดความดัน ที่จะวัดทุก ๆ 1 ชั่วโมง รายงานผลจอมอนิเตอร์ แล้วจะมีการวัดไข้ทุก 4 ชั่วโมง แล้วต้องใส่ออกซิเจนเพิ่มเติม เพราะว่าร่างกายมีออกซิเจนต่ำ บรรยากาศค่อนข้างเงียบ และอึมครึม ไม่ได้มีคนเดินผ่านให้เห็นบ่อย ๆ ไม่ได้มีอะไรให้มองนอกจากนาฬิกา เวลาผ่านไปช้ามาก มันตึงเครียด กลัว เปล่าเปลี่ยวไปหมด แล้วคือห้ามลงจากเตียง เจ้าหน้าที่ที่จะเข้ามาในห้องทุกครั้ง ไม่ว่าตนจะปวดฉี่ หรือต้องการอะไร จะต้องสวมชุดป้องกัน ใส่หมวก ใส่แมส ใส่แว่นตา กว่าจะได้เข้ามา ค่อนข้างลำบาก แล้วตนก็เกรงใจ ในใจตอนนั้น คือตกใจ งง แบบดูจริงจังไปหมด ดูอะไรก็ลำบากไปหมด แต่ก็เข้าใจนะ แล้วก็รู้สึกดีที่มีการป้องกัน และเซฟเจ้าหน้าที่ และตัวเรามากขณะนี้

สเต็ปที่ 5 : 17.00 น. คุณหมอเข้ามาตรวจ ขออนุญาตเอ่ยชื่อ (นพ. ณวร) เพราะคุณหมอน่ารักมาก ๆ คุณหมอได้เข้ามาตรวจปอด ตรวจคอ ตรวจออกซิเจนในร่างกาย แล้วพูดคุยกับตน รวมถึงอธิบายให้ฟัง ว่าผลตรวจที่กำลังจะออกเป็นผลที่แน่ชัด มีการตรวจลึกถึงรหัสพันธุกรรม ถ้าเกิดไม่มีเชื้อก็สามารถกลับบ้านได้ แต่ถ้ามีเชื้อก็ต้องทำการรักษาอย่างเร่งด่วนเลย โชคดีที่คุณได้มาอยู่ในห้องนี้ หมอไม่รู้ว่าในจังหวัดเรามีห้องแบบนี้กี่ที่ แต่คงมีไม่มาก อยากให้คุณมั่นใจว่าห้องที่คุณอยู่เป็นห้องที่ดี และปลอดเชื้อ หมอเข้าใจว่าห้องนี้มันเป็นห้องที่ไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน หมอจะพยายามให้คุณรีบออกไปให้ได้มากที่สุดนะ เพราะหมอต้องสำรองห้องเอาไว้สำหรับผู้ป่วยที่เป็นเคสหนักด้วย พอคุณหมอเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนชุด ตนก็ได้มองเห็นว่าคุณหมอเขาทำการเทรนพยาบาลอีกครั้ง เพื่อให้รัดกุม ว่าต้องปฏิบัติตัวกับเราแบบไหน ใส่ชุดยังไง ป้องกันกี่ชั้น รักคุณหมอตรงนี้ ที่ใส่ใจ

ความรู้สึกหลังจากที่คุณหมอเข้ามา เราก็เผื่อใจไว้แล้ว 50/50 ภาพในหัวทุกอย่างลอยมาหมดเลย ภาพหน้าคนที่เรารัก และหลาย ๆ อย่าง แต่ตนเชื่อมั่นในกระบวนการสาธารณสุขของประเทศไทย เพราะว่าตนได้มาสัมผัสจริง ๆ มาทั้งหมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ แล้วก็ระบบการตรวจที่รัดกุม ดีมาก ต่อให้ตนเป็น ตนก็มั่นใจว่าจะหายเพราะว่ามีคนที่รักษาหาย

สเต็ปที่ 6 : 01.00 น. ผลตรวจเลือดออกมาแล้ว แต่ตอนนั้นตนหลับอยู่ พยาบาลไม่ได้ปลุก แต่ก็ไม่ได้หลับสนิท (ไม่เคยหลับสนิทเลย ไม่ใช่เพราะเครียดนะ 555 แต่เป็นเพราะว่า ความดันมันวัดทุก ๆ ชั่วโมง มันจะบีบแขนเราทุกชั่วโมง )

สเต็ปที่ 7 : 05.30 น. พยาบาลมาแจ้งผลตอนเช้า ผลตรวจออกมาว่าไม่มีเชื้อโคโรนา เป็นแค่ไข้ธรรมดา คุณพระ!!! เหมือนถูกหวยยังไงยังงั้น ยกภูเขาเอเวเรสออกจากอก แถมพยาบาลเล่าว่า คุณหมอโทรเข้ามาที่โรงพยาบาล ตอนกลับบ้านไปแล้ว เพื่อติดตามฟังผลอยู่ตลอด พยาบาลเอาใบผลมาให้ตนดูเพื่อความสบายใจ และพยาบาลก็มาแจ้งให้ตนย้ายไปห้องปกติ เพื่อรอพบคุณหมอช่วงเช้า ที่สำคัญคือ พยาบาลเข้ามาอาบน้ำเช็ดตัวให้บนเตียง ตนก็บอกว่าตนอาบเองได้นะ ตนเกรงใจแล้วตนก็เขินด้วย พยาบาลขำ แล้วบอกไม่เป็นไรค่ะยังลงจากเตียงไม่ได้นะ เดี๋ยวทำให้หมดเลยค่ะ ไม่เป็นไรเลย ให้หัวใจพยาบาลอีกดวง

สเต็ปที่ 8 : 07.00 น. พยาบาลมาตรวจคลื่นหัวใจ แล้วแสกนปอดอีกครั้ง ( แม้ผลจะออกมาแล้ว ก็ยังตรวจนั่นนี่นั่นให้ต่อ ) 14.00 น. หมอให้กลับบ้านได้ แจ้งว่าร่างกายปลอดภัยจากไวรัส 100% แต่ถ้าหากมีไข้ในระยะนี้ให้กลับมาโรงพยาบาลอีกครั้ง เพื่อเช็คเชื้อไวรัสอีกรอบ เพราะอาจจะมีเปอร์เซ็นต์ที่อาจจะติดก็ได้แม้ว่าจะน้อยมาก ฉะนั้นให้กักตัวเองต่ออีกจนครบ 14 วัน แล้วกลับมาพบแพทย์ตามนัดอีกครั้ง

ประกันสังคม ขอบคุณที่ดูแลทุกค่าใช้จ่าย ครอบคลุมทุกการรักษา โรงพยาบาลแพทย์รังสิต ขอบคุณคุณหมอ ขอบคุณพยาบาล และขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกคน ที่ไม่มีท่าทีรังเกียจ จะพยายามดูแลเป็นอย่างดี ขอบคุณสาธารณสุขที่ช่วยประสาน และให้สิทธิ์การรักษาการตรวจแบบละเอียดของไวรัสโคโรนา ขอบคุณหัวหน้า พอรู้ข่าวก็อนุมัติให้ทำงานที่บ้านได้เลย  

คำถามที่ว่า แบบไหนถึงใช้สิทธิประกันสังคมครอบคลุม มีอาการไอ จาม มีน้ำมูก เป็นไข้ เหนื่อยหอบ บวกกับได้ไปเที่ยวต่างประเทศ ในประเทศที่เสี่ยงติดเชื้อจริง อันนี้ประกันสังคมครอบคลุม ไม่มีค่าใช้จ่าย แต่หากไม่มีอาการที่สุ่มเสี่ยงว่าจะเป็น แม้ว่าจะเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศจริง หรืออยากตรวจเองเพื่อความสบายใจ อันนี้ประกันสังคมไม่ครอบคลุม ต้องเสียค่าใช้จ่ายเอง ค่าตรวจโคโรน่า 7,000 - 8,000 บาท ยังไม่รวมค่าห้องที่ต้องนอนรอผล (ราคาขึ้นอยู่กับโรงพยาบาลด้วย)

สำหรับคนที่ไปต่างประเทศ ในประเทศเสี่ยง ช่วงก่อนสาธารณสุขประกาศแบบตน มีอาการรีบพบแพทย์ ถ้าอยากชัวร์มาตรวจเองเลย ที่โรงพยาบาล ยอมเสียค่าตรวจหน่อย ถ้าอยากสบายใจ สำหรับคนที่คิดจะลังเล ไป/ไม่ไป ตอนนี้ สาธารณสุขประกาศแล้ว ถ้าเป็นไปได้ แนะนำปรึกษากับสายการบิน และกรุ๊ปทัวร์ ถ้าเลื่อนได้ยกเลิกได้ แนะนำให้ทำ ถ้ากลับมาแล้วเป็นอะไรไปมันไม่คุ้มเลย  ไม่ว่าจะเป็นความเสี่ยงต่อคนที่เรารัก และคนรอบข้างทุกคน ไม่ว่าจะเป็นสังคมที่เราหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าเขาจะรังเกียจเราหรือเปล่า สุขภาพตัวเองที่เราไม่รู้ว่าเราเซฟตัวเองดีแล้ว แต่มันเซฟได้ 100% หรือเปล่า รวมถึงถ้าเป็นอะไรที่ไม่น่าไว้ใจ ก็ต้องมานอนที่โรงพยาบาลหลายชั่วโมงแบบตน เพื่อตรวจ จิตตกและเสียเวลาด้วย เข้าใจดีว่าเสียดายเงินที่ได้จองไป แต่เงิน..หาเมื่อไรก็หาได้ ตราบใดที่เรายังไม่ตาย แต่ถ้าเราตายเราจะไม่มีโอกาสได้หาเงินไปเที่ยวที่อื่น ๆ ต่อนะ ด้วยรัก และหวังดี