รัฐบาลกัมพูชา ได้สนับสนุนให้นักเรียนศึกษาผ่านแพลตฟอร์มเรียนออนไลน์ หรือผ่านช่องทีวีที่จัดให้ อย่างไรก็ตาม ใช่ว่าเด็กทุกคนจะสามารถเข้าถึงช่องทางดังกล่าวได้ โดยเฉพาะนักเรียนในพื้นที่ชนบท ดังนั้น เซน วันนา (Sen Vanna) ครูจากโรงเรียนประถมศึกษาฮุนเซนเฌอเตียล ในชุมชนพีมซีเลียง จังหวัดตโบงฆมุม ทางตะวันออกเฉียงใต้ของกัมพูชา เลยตัดสินใจยอมเดินทางไปสอนเด็ก ๆ ที่บ้านทุกวัน   

โดยเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2563 สำนักข่าวซินหัว ได้หยิบยกเรื่องราวที่เกิดขึ้นมานำเสนอ ระบุว่า นักเรียนจากโรงเรียนที่ครูวันนาสอนอยู่นั้น อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท ห่างจากตัวเมืองจังหวัดตโบงฆมุม ราว 67 กิโลเมตร พวกเขาประสบปัญหาการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตและช่องทีวี ดังนั้นหลังได้รับคำแนะนำจากหน่วยงานศึกษาธิการประจำจังหวัด ครูวันนาและครูอีกหลาย ๆ คน ของโรงเรียนเลยเริ่มเดินทางไปตามบ้านของเด็ก ๆ เพื่อทำการสอนที่บ้านในลักษณะเป็นกลุ่มเล็ก ๆ  ตั้งแต่ต้นเดือนที่ผ่านมา

           "นักเรียนในชุมชนนี้ไม่สามารถเรียนทางออนไลน์ได้ เพราะพวกเขาไม่มีสมาร์ตโฟน แถมบริการอินเทอร์เน็ตที่นี่ก็แย่มาก ส่วนการเรียนรู้ผ่านทางโทรทัศน์ก็ทำไม่ได้เพราะไม่มีสัญญาณ" ครูวันนา ให้สัมภาษณ์กับซินหัวผ่านทางโทรศัพท์ ทั้งนี้ ครูวันนา วัย 64 ปี ต้องขี่มอเตอร์ไซค์เป็นระยะทางราว 20 กิโลเมตรทุกวัน เพื่อเดินทางไป-กลับ ระหว่างบ้านของเขากับนักเรียน โดยในการสอน เขาจะสอนนักเรียนเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ราว 4-5 คน ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง ก็เปลี่ยนไปสอนเด็กอีกกลุ่ม ระหว่างการสอนจะมีการสวมหน้ากากอนามัยทั้งครูและนักเรียน รวมถึงรักษาระยะห่างระหว่างกันเสมอ เพื่อสุขอนามัย

           อย่างไรก็ตาม ครูวันนายอมรับว่าไม่ใช่เด็กทุกคนที่จะมาเรียนกับเขา เพราะบางคนต้องช่วงพ่อแม่ทำนาในช่วงนี้ของปี และเขาเองก็เหนื่อยกับการต้องเดินทางไกล ย้ายสถานที่สอนไปตามบ้านเด็กแต่ละหลัง แต่มันก็เป็นสิ่งที่เขาต้องทำในฐานะครู