หลวงปู่สอน วัดเสิงสาง ต.เสิงสาง จ.นครราชสีมา เป็นที่นับถือของชาวพุทธในภาคอีสานมานาน ได้สร้างวัตถุมงคลให้สานุศิษย์ป้องกันตัวจนมีชื่อเสียงโด่งดังมาจนถึงปัจจุบัน ลูกศิษย์คนหนึ่งถูกวัดกระทิงขวิดจนตัวลอย แต่ไม่ได้รับอันตรายใดๆมีเพียงสีผึ้งของท่านตลับเดียวที่แขวนอยู่ในคอ

 หลวงปู่สอน ท่านเกิดเมื่อพุทธศักราช ๒๔๐๕ อุปสมบทเมื่ออายุ ๒๒ ปี ตรงกับพุทธศักราช ๒๔๒๗ ที่วัดบ้านไผ่ โดยมีหลวงปู่น้อยเป็นพระอุปัชฌาย์ ซึ่งหลวงปู่น้อยก็แนะนำเคล็ดลับต่างๆ ให้จนหมดสิ้นไม่ว่าจะเป็นวิชาด้านแคล้วคลาด คงกระพัน เมตตามหานิยม หรือแก้คุณไสยต่างๆ ต่อมาได้ออกธุดงค์เพื่อปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานและฝึกฝนสมาธิจิตให้แก่กล้ายิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อได้พบอาจารย์ตามป่าเขาก็ขอเรียนวิชาเรื่อยไปหรือแลกเปลี่ยนวิชากัน ได้ธุดงค์ไปถึงประเทศกัมพูชาเมื่อเดินทางกลับเมืองไทยจึงมาสร้างวัดขึ้นใหม่ในปีพุทธศักราช ๒๔๔๐ ให้ชื่อว่า วัดทุ่งสว่างศรีเสิงสาง ท่านได้เป็นเจ้าอาวสรูปแรกของวัดนี้ ต่อมาได้เรียกสั้นๆ ว่า “วัดเสิงสาง”ท่านสามารถโน้มน้าวแรงศรัทธาจากชาวบ้านมาสร้างวัดได้ก็เพราะท่านมีวิชาอาคมขลัง ได้ทำสีผึ้งแจกชาวบ้านสีผึ้งนี้เด่นทั้งเมตตามหานิยมคงกระพัน และมหาอุดครบเครื่อง จึงมีชื่อเสียงร่ำลือไปไกล

ดังตัวอย่างนายคงลูกศิษย์อีกคนหนึ่งของหลวงพ่อ ถูกพระยาคทาธร เจ้าเมืองพระตะบอง เสียมราฐ ศรีโสภณที่รับสมัครคนไทยไปสู้ศึกกับฝรั่งเศส ถามว่า “คงมีดีละสิ ถึงกล้ามาสมัคร ไม่กลัวหรือ” นายคงตอบว่า “มีสีผึ้งอาจารย์สอน วัดเสิงสางติดตัวมา ไม่กลัวหรอก”พระยาคทาธรได้ยินดังนั้นจึงยกปืนยิงใส่นายคงทันที แต่ยิงไม่ออกพอยกปืนเล็งขึ้นฟ้ากระสุนนัดนั้นก็ลั่นทันที พระยาคทาธรถึงกับตรงเข้าสวมกอดนายคงพร้อมกับพูดว่า“ต้องให้มันได้อย่างนี้สิพวกเรา” 

ในวัยเด็ก หลวงปู่สอน เกิดที่บ้านหนองบัวแสนเมือง ต.บ้านโพธิ์ อ.เมือง จ.นครราชสีมา บิดาของท่านคือ พระราชสีมาจารย์ (ข้าราชการในสมัยนั้น) มารดาของท่านชื่อ มา เป็นครอบครัวที่มั่นคงฐานะดี อายุ  ๑๗ ปี ท่านสนใจทางวิชาอาคมขลัง เริ่มหาเรียนจากคนเฒ่าคนแก่แล้วก็ออกจากบ้านไปเป็นศิษย์ของหลวงปู่น้อย วัดบ้านไผ่ ต.จรเข้หิน อ.ครบุรี เป็นเกจิอาจารย์ที่เก่งมากรูปหนึ่ง ท่านประสิทธิ์วิชาให้ทุกอย่างแล้วให้ท่านบวชเป็นพระ หลวงปู่สอนศึกษาวิชาอาคมขลังและเก่งทางด้านกรรมฐานเป็นที่พึ่งของชาวบ้านทุกอย่าง ทั้งน้ำมนต์ พ่น เสก เป่า รักษาไข้ แก้คุณไสยจนท่านมีชื่อเสียงมาก

ท่านมรณภาพเมื่อวันที่ ๒๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๑๐ สิริอายุ ๑๐๕ปี ๘๓ พรรษา เหลือไว้แต่ความทรงจำอันติดตรึงในใจของศิษยานุศิษย์ตลอดไป