ทนไม่ไหวจนต้องวนรถกลับไปช่วย เวทนาชายใช้มือเข็นพาตัวเองตากแดดร้อนระอุบนถนน
5 ต.ค. 2563, 10:11
กลายเป็นเรื่องราวที่ได้สร้างความเศร้าใจให้กับผู้คนที่พบเห็นไปตาม ๆ กัน ต่อโพสต์จากผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ แม่พูน พี่ฟอร์จูน น้องฟอร์เจ ได้เราเหตุการณ์ให้ความช่วยเหลือชายรายหนึ่ง เห็นนั่งอยู่บนรถเข็น ค่อย ๆ เข็นตัวเองตากแดดร้อนระอุมาตามถนน โดยเรื่องมีอยู่ว่า ระหว่างเดินทางเข้าอุดร ขับรถผ่านถนนเส้นอำเภอเพ็ญ -บ้านด่าน ผ่านมาครึ่งทางเห็นน้าคนนี้แกกำลังใช้มือปั่นรถเข็นตามไหล่ทางมาเรื่อย ๆ รถทุกคันขับผ่านหมด แม้กระทั่งรถของเราเองก็ขับผ่านแกเช่นกัน แต่ก็แอบมองกระจกเหลียวหลังมองแกด้วยความสงสาร แต่เราก็ไม่รู้ว่าแกเป็นใคร บ้านอยู่ไหน เลยคุยกันว่าทำไมเราไม่จอดช่วยแกดู รถทุกคันไม่จอดรับแกเลยนะ แม้กระทั่งคนที่มีรถกระบะ ก็ไม่มีคันไหนจอด
ระหว่างคุยกันภาพพ่อตุ้มซึ่งเป็นพ่อของแฟนนั่งรถเข็นก็ลอยขึ้นมา แล้วก็บอกกับแฟนว่านึกถึงพ่อนะ เราวนรถกลับไปรับแกไปส่งบ้านกันเถอะ สงสารแก พูดแล้วเราก็พากันกลับรถไปรับแก พอไปถึง แกก็หยุดพักด้วยความเหนื่อย และร้อน อยู่ใต้ต้นไม้ริมทาง พออุ้มแกขึ้นรถเอารถเข็นพับขึ้นรถเสร็จ ยื่นกาแฟให้แก แล้วก็สอบถามแกว่าไปไหนมา แกบอกว่าออกจากบ้านตั้งแต่เช้า พร้อมข้าวเหนียว 1 ปั้น ปั่นรถเข็นเข้าตัวอำเภอเพ็ญ เพื่อไปซื้อชิมโทรศัพท์ แกอยู่บ้านดอนข่า ตำบลเชียงหวาง ถามว่าอยู่กับใคร แกบอกอาศัยอยู่กับพี่สาว ขาเดินไม่ได้ตั้งแต่เด็กเพราะประสบอุบัติเหตุ ถามแกว่าทำไมไม่ขอรถเข็นแบบโยก แกบอกเคยขอไปแล้วแต่ไม่ได้ แกให้ข้อมูลเรามาแบบนี้
เราไม่รู้ว่าแกเป็นใคร นิสัยใจคอเป็นแบบไหน ครอบครัวเป็นอย่าง เพราะเราไม่รู้จักแก ช่วยเพราะอยากช่วย แต่ด้วยความสงสาร และเห็นใจ เราจึงได้ช่วยแกเพื่อให้กลับถึงบ้านได้โดยเร็ว และไม่เหนื่อยในการเข็นตัวเองตากแดดกลับบ้าน ได้ช่วยแค่นี้ก็สุขใจแล้ว
ฝากถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยดูแล และหารถเข็นโยกให้แกสักคันด้วยค่ะ เพื่อแกจะได้สะดวก และสบายในการใช้งาน เราไม่ได้โพสต์ หรือลงเพื่อความสนุก หรือต้องการการยกย่องว่าเป็นคนดีของสังคม และไม่ได้มีเจตนาจะทำให้แกอับอาย แค่อยากช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน และอยากให้แกได้รถเข็นโยกไว้ใช้งานแค่นั้น