วันนี้ (17 ตค. 63) หม่อมเจ้าอุทัยกัญญา ภาณุพันธุ์ เสด็จบำเพ็ญกุศลเนื่องในพิธีทอดกฐิน ณ วัดม่อนศรีบุญโยง ต.เกาะคา อ.เกาะคา จ.ลำปาง เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ สมเด็จพระบูรพกษัตริยาธิราชเจ้าทุกๆพระองค์ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ และพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ ทั้งนี้ทรงบำเพ็ญกุศลเนื่องในวันคล้ายวันประสูติ ครบ 87 ชันษา  

นายยุทธพงษ์ เอี้ยงอ้าย เลขานุการในหม่อมเจ้าอุทัยกัญญา ภาณุพันธุ์ ได้ให้สัมภาษณ์แก่นักข่าวว่า ด้วยโบราณประเพณีทอดผ้ากฐิน ซึ่งได้ถือปฏิบัติมาตามพระบรมพุทธานุญาต แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หม่อมเจ้าอุทัยกัญญา ภาณุพันธุ์ พระราชปนัดดาในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่๔) ทรงกรุณาเสด็จทอดกฐินถวายแด่พระสงฆ์ผู้ดำรงจริยะวัตรปวารณาเข้าพรรษาถ้วนไตรมาส ตามที่พระธรรมวินัยบัญญัติไว้ ณ วัดม่อนศรีบุญโยง อ.เกาะคา จ.ลำปาง เพื่อหาทุนทรัพย์ในการบูรณะปฏิสังขรอุโบสถของวัด ซึ่งสร้างเมื่อปี พ.ศ.2519 ซึ่งปัจจุบันได้ทรุดโทรมไปตามกาลเวลา โดยการนี้ได้รับความร่วมมือจาก ดาบตำรวจสุรินทร์ นางพิกุล แก้วสายตา พร้อมด้วยคณะศิษยานุศิษย์ คณะศรัทธาพุทธบริษัทร่วมสมทบทุนในการนี้ด้วย ทั้งนี้หากท่านใดมีจิตศรัทธาจะร่วมบูรณะอุโบสถหลังนี้ร่วมกับหม่อมเจ้าอุทัยกัญญา ภาณุพันธุ์ หรือจะร่วมเป็นเจ้าภาพในการใดเพิ่มเติม สามารถติดต่อได้ที่พระครูโสภิตกิตติวงศ์ เจ้าคณะตำบลเกาะคา เขต 2 เจ้าอาวาสวัดม่อนศรีบุญโยง ที่เบอร์โทรศัพท์ 081-0207603 หรือโอนเงินเข้าบัญชี พระศิริพงษ์ สิริวณฺโณ ธนาคารออมสิน สาขาเกาะคา เลขบัญชี 0511-0071-0325 
ประวัติวัดม่อนศรีบุญโยง 

วัดม่อนศรีบุญโยง ตั้งอยู่เลขที่94 บ้านขัวแต ต.เกาะคา อ.เกาะคา จ.ลำปาง เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 3 ไร่ 11 งาน 3 ตารางวา ทำเลที่ตั้งเป็นเนินเล็ก ๆ ตั้งอยู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของวัดพระธาตุลำปางหลวง ระยะทางห่างกัน 4 กิโลเมตร สร้างเมื่อปี พ.ศ.2446 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2546 โดยมีพระครูโสภิตกิตติวงศ์ (ศิริพงษ์ สิริวณฺโณ) เป็นเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน อาคารเสนาสนะประกอบด้วย วิหาร (อุโบสถ) เจดีย์ กุฏิ ศาลาบาตร ศาลาการเปรียญ หอระฆัง พระพุทธรูปก่ออิฐถือปูน ถือเป็นวัดขนาดเล็กโดยเจตนาของเจ้าอาวาสมีวัตถุประสงค์ให้ยึดตามแนวหลักเศรษฐกิจพอเพียง ในพระราชดำริของ ร.9 จัดสถานที่ภายในวัดให้ร่มรื่น แลดูสะอาดตา และสามารถใช้สถานที่ภายในวัดให้เกิดประโยชน์สูงสุด แก่พระ เณร ภายในวัด และชาวบ้านในพื้นที่ และใกล้เคียง