เฟซบุ๊ก อย่าว่าอ้ายเฒ่า เดี๋ยวกินข้าวบ่แซบ แชร์เรื่องราวในกลุ่ม  เขาใหญ่ อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ Khaoyai National Park ระบุว่า  ไม่เชื่ออย่าลบหลู่​ เรื่องเกิดกับตัวผมเองครับ​ เมื่อช่วงเดือนกุมพาฯที่ผ่านมา​ ผมได้มาเที่ยวเขาใหญ่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา​ ทุกครั้งที่มาเที่ยวมาค้างคืนที่เขาใหญ่​ ผมไม่เคยคิดจะเอาอะไรจากเขาใหญ่กลับไปเลยซักครั้ง​ เศษไม้หรือใบหญ้าผมก็ไม่เคยคิดจะเอามาเป็นสมบัติของตัวเอง​ แต่ครั้งนั้น​ เหมือนกิเลสจะบังตาผม​ ทำให้ผมไม่ทันคิด

หลังจากที่ผมตื่นนอนในตอนเช้า​ ช่วงกำลังเก็บเต็นท์เพื่อจะกลับ​สมุทรปราการ ผมได้เหลือบไปเห็นขนเม่นวางตกอยู่ใกล้ๆเต็นท์ของผม​ ด้วยความที่ไม่เคยเห็นขนเม่นของจริงมาก่อน​ พอได้จับของจริงก็เกิดความอยากได้อยากครอบครองขึ้นมา ผมจึงเก็บขนเม่นนั้นมาเป็นของตัวเอง​ หลังจากนั้น​ พอผมเก็บเต็นท์เสร็จ​ผมก็กลับ​ 

ระหว่างทางที่ขี่รถกลับ​ ก็ได้เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับผม ​เหตุเกิดตรง​ อำเภอศรีมโหสถ จังหวัดปราจีนบุรี  หน้าปั๊มน้ำมันปตท.​ ซึ่งตรงนั้น​ เวลาสิบโมงเช้า​ รถคันอื่นก็ไม่มี​ มีแต่รถผมกับคู่กรณี​ ผมขี่มาทางตรง​ แต่พี่เค้าอยู่อีกฝั่ง​ จะกลับรถเพื่อมาเติมน้ำมัน​ทางฝั่งของผม ทีแรกผมก็ชะลอนะ​ เพื่อดูท่าทีว่าพี่เค้าจะขับตัดหน้าผมมาเข้าป้ำเลยมั้ย​ เมื่อเห็นว่าพี่เค้าจอดนิ่งอยู่​ ผมก็เลยเร่งความเร็วเพื่อที่จะผ่านไป​ แต่ยังไม่พ้น​เลย​ อยู่ๆพี่เค้าก็ขับตัดหน้าผมอย่างกระชันชิด​ ผมเบรกไม่ทันเลยชนเข้าอย่างที่เห็นครับ​ ผมได้รับบาดเจ็บลูกสะบ้าหัวเข่าแตก​ ต้องรักษาตัวเดือนครึ่ง​ แว๊บแรกที่ชน​ ผมคิดถึงขนเม่นอันนั้น​เป็นสิ่งแรกเลยครับ​ ผมไม่โทษคู่กรณีเลยซักนิด​ เพราะพี่เค้าบอกว่าไม่เห็นผมเลย  เห็นแต่ถนนโล่งๆ​

พอผมรักษาตัวหาย​ ผมก็รีบกลับมาที่เขาใหญ่ทันทีเลยครับ​ พร้อมกับขนเม่นที่ผมเอาไปจากเขาใหญ่​ ผมเอามาคืนที่เดิม​ และขอขมาเจ้าที่​ ที่อยู่เขาใหญ่แห่งนี้เรียบร้อยครับ

ผมมาเขาใหญ่นับสิบๆครั้ง​ไปลามาไหว้ตลอด​ และ เดินทางปลอดภัยทุกครั้ง​ มีครั้งนั้นแหล่ะครับที่กิเลสบังตาผม​ โชคดีแล้วที่ผมยังมีโอกาสได้ไปเขาใหญ่อีก​ เจ้าที่แห่งเขาใหญ่คงให้อภัยผมแล้ว​ เพราะผมสำนึกผิดจริงๆครับ
เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะครับ​ แค่อยากจะเล่าให้เพื่อนๆฟังเท่านั้น​