กลายเป็นประเด็นร้อนที่ผู้คนในโลกสังคมออนไลน์ให้ความสนใจอย่างมากอยู่ในขณะนี้ หลังมีคุณพ่อชาวต่างชาติ ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ Mohamed Fawzy Motopia ออกโพสต์ขอความช่วยเหลือตามหาลูกสาวตัวน้อย วัย 2 ขวบ ซึ่งถูกภรรยาป่วยทางจิตของเขา ลักพาตัวไป ตั้งแต่วันที่ 6 มกราคม 2564 เข้าแจ้งความกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ แต่กลับได้รับการปฏิเสธไม่ยุ่งเรื่องครอบครัว 

คนเป็นพ่อเล่าว่า ผมชื่อ นายโมห์ฮาเหม็ด ฟาวซี่ อิบราฮิม คาห์เล็ด เป็นชาวอียิปต์ ทำงานเป็นครูสอนศิลปะมานานกว่า 20 ปี ขณะนี้เปิดโรงเรียนสอนศิลปะอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ อาศัยอยู่ในเชียงใหม่มาเป็นเวลานานกว่า 3 ปี แล้วตั้งแต่เริ่มมีความสัมพันธ์ฉันท์คู่รักกับ นางสาวมัชฌิมา หรือ แอร์ เราแต่งงานกันอย่างเป็นทางการในวันที่ 16 กันยายน 2019 แต่อย่างไรก็ตาม ในทางปฎิบัติผมเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยว

เมื่อวันที่ 6 มกราคม 2564 ที่ผ่านมา มัชฌิมา (แอร์) ได้ลักพาตัว "น้องเมตตา" ลูกสาวของผมไปจากบ้านของเรา และยังไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้

ภรรยาของผมมีอาการป่วยทางจิตหลังจากเมตตาเกิดได้ 2-3 สัปดาห์ พฤติกรรมของเธอเปลี่ยนไป โดยแสดงอาการก้าวร้าวทั้งต่อเมตตาและต่อผม ในช่วงแรก ๆ ของชีวิต ภรรยาของผมไม่ได้ให้ความใส่ใจดูแลลูกของเรา เธอไม่ให้อาหารลูก ไม่อาบน้ำให้ลูก หรือเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ หรือแม้แต่เล่นกับลูก เธอมักจะตะโกนเสียงดังใส่ลูก และผม มีอารมณ์ฉุนเฉียว และมักขว้างปาข้าวของภายในบ้าน ตวัดกวัดแกว่งมีด และกรรไกรไปมาต่อหน้าลูก โดยขู่ว่าจะทำร้ายตัวเอง หลายครั้ง มัชฌิมา(แอร์) ชกต่อย และตบที่ใบหน้าของตนเอง (ซึ่งผมได้ทราบภายหลังว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ของภรรยาผม) ทุก ๆ 2-3 สัปดาห์ ภรรยาของผมจะมีอาการตื่นตกใจ และจะวิ่งออกจากบ้านไปโดยไม่มีอาการเตือนล่วงหน้า และผมจะให้เธอสงบสติอารมณ์อยู่ภายนอกบ้านแล้วจึงพาเธอกลับเข้าบ้าน 

ผมสนับสนุนให้ภรรยาของผมไปพบหมอและเธอก็ได้ไปพบจิตแพทย์ที่ "โรงพยาบาลใกล้หมอ" ในเชียงใหม่ โดยแพทย์ได้จ่ายยารักษาอาการทางจิตให้กับแอร์ 

ในขณะที่พยายามทำทุกอย่าง ก็เพื่อลูก แต่น่าเศร้าที่แม่ของลูกอาการแย่ลงเรื่อย ๆ เมื่อเมตตาอายุ 14 เดือน ภรรยาของผมก็เริ่มหายตัวไป เป็นเวลานาน โดยช่วงแรก ๆ เพียง 2-3 วัน ต่อมาก็หายไปเป็นสัปดาห์ และหายไปเป็นเดือน ๆ หลังจากนั้นเธอก็จะกลับมา เป็นระยะเวลา 2-3 วัน และหายตัวไปอีก ซึ่งผมไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะไปเมื่อไร จะไปไหน และจะกลับมาเมื่อไร โดยทุกครั้งที่เธอหนีออกจากบ้านไปเธอจะไม่มีอะไรติดตัวไปเลยแม้กระทั่งเงิน บัตรประชาชน หรือเสื้อผ้า เป็นเวลา 2 ปีกว่าแล้ว ที่ภรรยาของผมไม่เคยดูแลลูกเลย

ดังนั้นเมตตาจะเป็นเด็กที่ไม่รู้ภาษาไทย จะเข้าใจแต่ภาษาอังกฤษโดยเรียนรู้จากผม ทุก ๆ ครั้งที่ภรรยาผมกลับมาบ้าน เธอมักจะทำตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อลูกเหมือนที่เคยเป็นมาตลอด และเมตตาก็มักจะมีอาการหวาดผวากรีดร้อง และร้องไห้เสียงดังเพราะลูกกลัวเธอมาก

หลังจากเหตุการณ์แรกที่ภรรยาของผมแกว่งมีดไปมาต่อหน้าลูก ผมได้ไปแจ้งตำรวจแต่ก็ไม่เป็นผล โดยตำรวจแจ้งว่าเป็นเรื่องของครอบครัวตำรวจจะไม่เข้าไปเกี่ยวข้อง และพวกเขายังแสดงอาการเยาะเย้ยผมในเวลาเดียวกัน หลายครั้งหลังจากเกิดเหตุการณ์กับภรรยาและลูกของผม ผมได้ไปแจ้งตำรวจแต่กลับไม่ได้รับความร่วมมือจากเจ้าหน้าที่ โดยทุกครั้งเจ้าหน้าที่จะไล่ผมออกมา และได้ล้อเลียนผม

โดยมีอยู่ครั้งหนึ่งครอบครัวของภรรยาของผมได้ทุบตีผมต่อหน้าตำรวจในสถานีตำรวจ แต่ทางเจ้าหน้าที่ก็เข้าข้างพวกเขา และต่อว่าผมว่าผมอยู่พื้นที่ของพวกเขา

เมตตาลูกสาวของผมอายุเกือบ 3 ขวบ ผมเป็นคนเดียวที่ดูแลลูกด้วยความรักความห่วงใยตลอดมา ผมสร้างชีวิตของลูกด้วยสิ่งต่าง ๆ รอบ ๆ ตัวเขา ทำทุกๆ อย่างเท่าที่พ่อคนหนึ่งจะทำให้ลูกได้ มอบความรัก ให้อาหารที่ดีที่เหมาะสม (เมตตามีอาการไวต่อการแพ้อาหารบางชนิดเป็นอย่างมาก ซึ่งต้องดูแลเป็นกรณีพิเศษ) การเรียนที่บ้าน และเหนือสิ่งอื่นใดเพื่อให้ลูกได้รู้สึกมั่นคง มีผู้ปกครองที่เชื่อถือได้ซึ่งเป็นเพื่อนของผมและเป็นพ่อแม่ของเด็ก ๆ ที่ผมสอนศิลปะให้กับพวกเขาทุกคนรับรู้ว่าผมมีความรักต่อลูกอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ตลอดมา และพร้อมจะมอบชีวิตที่ดี พร้อมที่จะทำให้เมตตาเป็นเด็กที่ดีมีสุขภาพดี และมีความสุขได้ ซึ่งผมเป็นทั้งเพื่อนและเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกในเวลาเดียวกัน