และต่อมานายคำสิงห์ ชอบมี ทนายความอาสา ได้ทำเรื่องขออนุญาติฎีกา และศาลสุรินทร์ได้รับคำร้องส่งให้ศาลฎีกาและศาลฎีการับไว้พิจารณาคดีนี้ โดยระหว่างที่ศาลฎีการับเรื่องน.ส.สุพรรณษา ต้องเข้าไปอยู่ในเรือนจำตั้งแต่ศาลอุธรณ์มีคำพิพากษา เนื่องจากไม่มีเงินประกันตัว ระหว่างที่สู้ในชั้นฎีกา

ล่าสุดศาลฎีกามีดุลยพินิจตามพยานหลักฐานอ่านคำพิพากษาตัดสินยกฟ้อง ว่าจำเลยไม่มีส่วนร่วมในการกระทำผิด เมื่อวันที่ 28 ม.ค.64 ที่ผ่านมา ซึ่งน.ส.สุพรรณษาฯ ต้องติดคุกระหว่างต่อสู้ในชั้นฎีกา 13 เดือน รวม 2 ครั้ง เป็นเวลา 21 เดือน

นางพัชรพร บำเพ็ญเพียร แม่ของน.ส.สุพรรณษา กล่าวว่า ก็ไม่คิดว่าจะมีการอุธรณ์ต่อหลังที่ศาลชั้นต้นได้ยกฟ้องแล้ว และต้องอยู่ในเรือนจำถึง 8 เดือน ต่อมาศาลอุธรณ์ได้มีคำสั่งให้ไปฟังคำตัดสินอีกครั้งเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม 2562 และได้ตัดสินจำคุก 5 ปี 12 เดือน ตนตกใจเป็นอย่างมาก พูดไม่ออก แล้วปรับอีก 5 แสนกว่าบาท ครอบครัวก็ยากจนไม่มีอะไรที่จะไปประกันตัวลูก ก็เลยต้องไปอยู่ที่เรือนจำ เคยไปร้องเมื่อตอนที่ลูกสาวเข้าไปครั้งแรกที่ยุติธรรมจังหวัด แต่ก็ไม่รับเรื่องให้ จนได้เจอกับทนายคำสิงห์และได้ปรึกษา ซึ่งทนายก็ได้ยื่นมือเข้าให้การช่วยเหลือฟรีโดยไม่ได้คิดค่าอะไร และได้ดำเนินการยื่นเรื่องต่อศาลฎีกา จนศาลฎีกาท่านได้พิจารณาว่าไม่มีความผิด และได้รับการปล่อยตัวมาเมื่อวันที่ 28 มกราคม 2564 ที่ผ่านมา ดีใจมากขอบคุณท่านทนายที่ช่วยดำเนินการให้จนศาลท่านเมตตาให้เป็นผู้บริสุทธิ์ ตลอดเวลาที่ลูกต้องอยู่ในเรือนจำ ได้รับผลกระทบหลายอย่าง ทั้งทางด้านจิตใจเป็นอย่างมาก รวมถึงเวลาที่เสียใป ซึ่งลูกเราไม่ผิดแต่ต้องไปอยู่ในเรือนจำ ก็อยากให้รัฐมีการเยี่ยวยาลูกสาว และขอให้เห็นใจด้วย

ด้านทนายคำสิงห์ ชอบมี ทนายความอาสาที่ยื่นมือเข้าช่วย กล่าวว่า ตนได้ไปพบกับพ่อแม่ของลูกความที่ยุติธรรมจังหวัด เพื่อขอยื่นเรื่องให้ช่วยเหลือในการจัดหาทนายความและเงินประกันตัวลูกเพื่อออกจากเรือนจำ เนื่องจากตั้งแต่ลูกถูกจับมาก็ถูกส่งเข้าเรือนจำ ไม่มีเงินประกัน เพราะครอบครัวมีฐานะยากจน และทางยุติธรรมจังหวัดก็ไม่ได้ยืนมือเข้าช่วยเหลือ ทั้งเรื่องของทนายความ เงินประกันในระหว่างสู้คดี ต่อมาตนได้ทำเรื่องเพื่อเข้าไปสอบถามลูกความในเรือนจำ จนมั่นใจว่าลูกความตนไม่โกหกแน่นอน และไม่ได้รับความเป็นธรรม เขาไม่ได้กระทำผิด ไม่รู้และไม่มีส่วนร่วมในการทำผิดในครั้งนี้ เพียงแค่ซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปกับแฟนที่เพิ่งคบหา ตนจึงตัดสินใจยื่นมือเข้ามาช่วยโดยไม่คิดอะไร ระหว่างสู้คดีศาลชั้นต้นจนมีคำพิพากษา น้องต้องอยู่ในเรือนจำถึง 8 เดือน ศาลชั้นต้นได้พิพากษายกฟ้อง หลังยกฟ้องทางอัยการได้มีการยื่นอุธรณ์ ซึ่งศาลอุธรณ์ได้มีคำพิพากษาให้จำคุกลูกความตน 5 ปี 12 เดือน แล้วปรับอีก 5 แสนหกหมื่นกว่าบาท หากไม่มีเงินค่าปรับก็ให้กักขังแทน เมื่อฟังแล้วตนคิดว่าลูกความตนเป็นผู้บริสุทธิ์ จะต้องช่วยให้ถึงที่สุด ซึ่งโดยหลักคดีนี้ต้องห้ามฎีกา แต่ตนก็ได้ใช้เวลากว่า 4 เดือน ทำเรื่องยื่นฎีกาเข้าไป จนศาลจังหวัดสุรินทร์ได้รับเรื่องยื่นคำร้อง แล้วส่งให้ศาลฎีกาซึ่งศาลฎีกาก็รับเรื่องไว้พิจารณา

ตั้งแต่ศาลอุธรณ์มีคำพิพากษา ลูกความตนต้องอยู่ในเรือนจำถึง 13 เดือน ระหว่างต่อสู้ในชั้นศาลฎีกา จนในที่สุดศาลฎีกาได้มีดุลพินิจพิพากษา เมื่อวันที่ 28 มกราคม 2564 ให้ยกฟ้อง จำเลยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการทำผิด ถือว่าลูกความตนเป็นผู้บริสุทธิ์

สิ่งที่ตนอยากจะสะท้อนให้เห็นว่า ลูกความตนได้ถูกจองจำในเรือนจำรวม 2 ครั้ง เป็นเวลาถึง 21 เดือน อยากจะให้หน่วยงานของรัฐได้เข้ามาเยี่ยวยา โดยจ่ายไปตาม พรบ.เงินทดแทน โดยผ่านกองทุนของจังหวัดมาเยี่ยวยาในจุดนี้ ซึ่งตนก็จะพาลูกความไปยื่นหนังสือเพื่อขอรับเงินเยี่ยวต่อไป ในส่วนที่รัฐจะเยี่ยวยานั้นอย่างไรนั้นเป็นเรื่องของภาครัฐ ซึ่งในคดีนี้หากไม่มีการยื่นฎีกาลูกความตนต้องติดคุกถึง 8 ปีเลย แต่ที่น่ายินดีที่ศาลฎีกาท่านได้ยกฟ้อง และอยากให้ภาครัฐได้เข้ามาเยี่ยวยาในจุดนี้ด้วย