"ร้านลาบยโส"  ต.ในเมือง อ.เมืองเพชรบูรณ์ ติดป้ายข้อความสำหรับคุณสมบัติของผู้ที่จะกินแล้วจะลงบัญชีไว้ พร้อมกันนี้ได้มีป้ายข้อความประกาศห้ามลูกค้ารายหนึ่งเข้ามากินที่ร้าน เนื่องจากมากินและลงบัญชีไปแล้วหลายครั้ง แต่ก็ไม่กลับมาจ่ายเงินเลย 

ป้ายแรกเป็นป้ายขนาดใหญ่ติดอยู่กับฝาผนังมีข้อความว่า

"คุณสมบัติของการขอเซ็น

รูปถ่ายหน้าตรง 2 ใบ/สำเนาทะเบียนบ้าน/สำเนาบัตรประชาชน
ต้องมีภูมิลำเนาใน จ.เพชรบูรณ์เท่านั้น (สลิปเงินเดือนย้อนหลัง 1 ปี)
ทะเบียนสมรสกรณีแต่งงาน หรือคู่สมรสต้องนำเอกสารทุกอย่างเหมือนคนขอเซ็น
ข้าราชการซี 5 ค้ำประกัน วงเงินไม่เกิน 200 บาท
ถ้าต้องการวงเงินเพิ่มไม่เกิน 300 บาท ต้องมีข้าราชการซี 8 ค้ำประกัน
ขอลงบันทึกประจำวันว่าจะสามารถมาชำระได้วันไหน
ขอไลฟ์สดลงเฟซ แชร์ในไลน์กลุ่มเพื่อนทุกกลุ่ม รวมถึงเฟซของผู้ขอเซ็น หมายเหตุ ถ้าเอกสารไม่ครบ ไม่สามารถทำตามข้อกำหนด ถือว่าการขอเซ็นไม่ผ่าน และห้ามถามว่าทางร้านให้เซ็นไหม
กินแล้วลืมกระเป๋ามา ไม่มีเงินจ่าย ขอแจ้งความโดยไม่มีข้อแม้ จากเจ๊อ้อ ลาบยโส เอาตรงประเด็นกูไม่ให้เซ็นอย่าถาม"

 

 

เจ้าของร้านเล่าว่า เคยมีลูกค้ากลุ่มใหญ่ประมาณ 17 คน ซึ่งแต่ละคนก็ขับรถราคาเป็นล้านมานั่งกิน เมื่อเช็กบิลประมาณ 3,000 กว่าบาท ปรากฏว่าไม่มีใครพกกระเป๋าเงินมาเลย ซึ่งก็มีอยู่ 1 คนที่ตนรู้จักบอกว่าขอเซ็นไว้ก่อน ตนก็เห็นว่าการแต่งตัวดี ขับรถราคาเป็นล้านคงไม่เบี้ยวแน่ จึงให้ลงชื่อไว้ ต่อมาวันรุ่งขึ้นชายคนดังกล่าวก็มาอีกโดยบอกว่า มีเงินสดอยู่ 500 บาท ขอสั่งอาหารและนั่งกินที่ร้านแล้วจะจ่ายให้ทั้งหมด ตนจึงให้นั่งกิน เมื่อเช็คบิลรวมแล้ว 520 บาท ตนจึงลดให้เหลือ 500 บาท และขณะที่ตนกำลังดูลูกค้ารายอื่นอยู่ อยู่ๆ ชายคนดังกล่าวก็คว้าขวดเหล้าและก็วิ่งขึ้นรถขับหนีไปหน้าตาเฉย ตนรู้สึกโกรธมาก ไม่รู้จะทำอย่างไร จะไปแจ้งความ ลูกค้าก็อยู่ที่ร้านหลายคน จึงได้แต่ร้องให้ และด้วยความโมโห จึงร่างข้อความดังกล่าวติดไว้เพื่อให้ลูกค้าได้อ่าน ดูแล้วหากจะเซ็นจริง ๆ ค่อนข้างยุ่งยาก แต่สรุปง่ายๆ คือต่อไปนี้ ตนไม่ให้เซ็นแล้ว