น่าสงสาร ! "ยายวัย 84 ปี" ป่วยเรื้อรัง - ขาบวมเป่ง อยู่บ้านตามลำพัง ไร้คนดูแล วอนผู้ในบุญช่วยเหลือ !
29 มิ.ย. 2564, 11:14
เมื่อวันที่ 29 มิ.ย. 64 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจากพลเมืองดีว่า พบหญิงชราคนหนึ่งอาศัยอยู่ตามลำพังมานานหลายสิบปีแล้ว สภาพความเป็นอยู่มีความยากลำบากมาก เนื่องจากว่า หญิงชราคนนี้ไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ดังนั้น ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางไปตรวจสอบตามที่อยู่ที่ได้รับแจ้ง โดยมี น.ส.นิตชิรารัตน์ วันเฉลิม อายุ 38 ปี ซึ่งมีบ้านอยู่ใกล้กันนำผู้สื่อข่าวไปที่บ้านหลังดังกล่าว
ซึ่งเมื่อไปถึงพบว่า เป็นบ้านชั้นเดียวสร้างด้วยอิฐบล็อกหลังคามุงสังกะสี บริเวณหน้าบ้านมีเครื่องใช้สภาพเก่ามากอยู่จำนวนหนึ่ง หากมองจากภายหลังแทบจะไม่ทราบว่า ภายในบ้านมีคนอาศัยอยู่ ซึ่งเมื่อ น.ส.นิตชิรารัตน์ เปิดประตูเข้าไปในบ้านพบร่างของหญิงชราคนหนึ่ง ทราบชื่อว่าคือ นางเรียม บุญทอง อายุ 84 ปี เจ้าของบ้าน นอนอยู่บนแคร่ในมุ้งค่อนข้างเก่ามาก โดยอยู่ภายในบ้านที่มืด เมื่อเปิดหน้าต่างออก และเปิดไฟภายในห้อง จึงสามารถมองเห็นสภาพภายในบ้าน ภายในห้องน้ำใกล้กันพบว่ามีไก่ 2 ตัวอยู่ในห้องน้ำ มีข้าวของเครื่องใช้เก่ามาก หม้อหุงข้าวขนาดเล็กมีข้าวติดอยู่ก้นหม้อเล็กน้อย มีน้ำปลา 1 ขวดและมีถุงเกลือเหลือเกลืออยู่เล็กน้อย 1 ถุง ซึ่งคุณยายเรียม ได้ลุกขึ้นมานั่ง จึงพบว่า บริเวณขาทั้ง 2 ข้างบวมเป่ง สายตาของยายเรียมพร่ามัวมองแทบไม่เห็น
น.ส.นิตชิรารัตน์ วันเฉลิม อายุ 38 ปี เพื่อนบ้านผู้ใจบุญเล่าว่า แต่ก่อนนี้คุณยายอยู่กับสามี ต่อมาสามีได้เสียชีวิต มีลูกชาย 1 คน แต่ว่าได้ทิ้งยายไปนานประมาณ 20 ปีแล้ว โดยก่อนหน้านี้บ้านหลังนี้จะเป็นกระท่อมหลังเล็กๆ ต่อมา นายอำเภอขุนหาญ พร้อมด้วย กำนัน และนายก อบต.โพธิ์วงศ์ เพิ่งมาทำบ้านหลังนี้ให้ เพราะยายจะเข้าห้องน้ำยากและเดินไม่ค่อยสะดวก โดยมาทำบ้านให้ประมาณ 3 – 4 ปีที่ผ่านมา คุณยายอยู่คนเดียวมาโดยตลอดตามสภาพ บางวันได้กินข้าว บางวันก็ไม่ได้กินข้าวเพราะแกหุงหาอาหารเองไม่ได้ บางทีก็มีเพื่อนบ้านเอาอาหารมาให้บ้าง ญาติพี่น้องของยายก็มีอยู่แต่ก็ไม่ได้ช่วยเหลืออะไร นานๆครั้งถึงจะเข้ามาดูแล ทุกวันนี้ยายอยู่ตัวคนเดียว จะมีพยาบาล รพ.ขุนหาญคนหนึ่ง อสม. และกำนัน ต.โพธิ์วงศ์ ที่แวะเวียนเข้ามาช่วยดูแล ส่วนมากแล้วจะนำเอาของเครื่องใช้เครื่องอุปโภคบริโภคอาหารมามอบให้กับยาย
ทางด้านนายสมพล วรรณทอง กำนัน ต.โพธิ์วงศ์ กล่าวว่า บ้านที่ยายเรียมได้อาศัยอยู่นี้ เป็นโครงการของ อ.ขุนหาญ ที่ได้จัดสร้างให้ ยายเรียมจะอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้เพียงลำพัง จะมีเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุเดือนละ 800 บาทและเงินช่วยเหลือผู้พิการ เดือนละ 800 บาท เป็นค่าใช้จ่าย
โดยเมื่อช่วงปี 60 – 61 ตนได้พายายเรียมไปรักษาตาที่พร่ามัวที่ รพ.ศรีสะเกษ จึงทำให้สามารถมองเห็นได้ ขณะนี้จะมีเพื่อนบ้านใกล้เคียงคอยช่วยดูแล แต่สภาพค่อนข้างลำบากเพราะว่า ยายเรียมมีอาการป่วยหลายโรค ช่วยเหลือตนเองไม่ได้มากนัก
ต่อมาได้มี น.ส.ปาริชาติ อาจสำแดง เจ้าหน้าที่สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1 อ.เมือง จ.ศรีสะเกษ ที่ได้รับทราบข่าวนี้ ได้นำอาหารจำนวนหนึ่ง ประกอบด้วย นมกล่อง ปลากระป๋อง น้ำดื่ม ไข่ไก่ บะหมี่สำเร็จรูป มามอบให้กับยายเรียมเพื่อเป็นการช่วยเหลือ