ในแต่ละมื้อจึงมีอาหารเหลือจำนวนมาก รวมถึงภาชนะที่ใส่อาหารก็เป็นเพียงถุงพลาสติกบางๆ ทำให้ไม่แน่ใจในความปลอดภัยของอาหาร แทนที่จะใส่กล่องอาหาร ผู้ป่วยหลายคนยอมรับไม่ได้กับอาหารในลักษณะดังกล่าว ที่ส่วนใหญ่จะเป็น ข้าวสวยกับไข่ต้ม หรือ ผัดไข่กับผัก  ผัดเผ็ดกับเศษหมู หรือข้าวผัดกับเนื้อหมูเพียงเล็กน้อย วนเวียนซ้ำซากทุกวัน ทั้งที่งบประมาณอาหารมีถึงคนละ 150 บาทต่อวัน แต่คุณภาพและปริมาณอาหารไม่น่าจะถึง 60 บาท จึงอยากให้มีการตรวจสอบ เพราะในขณะนี้ยังมีผู้ป่วยมากกว่าร้อยคนในหอผู้ป่วยแห่งนี้ ผู้ป่วยทั้งหมดไม่ได้ต้องการอาหารที่หรูหรา แต่อย่างใด เพียงขอให้เปลี่ยนประเภทอาหารบ้าง เช่น ราดหน้า ข้าวมันไก่ ที่ขายกันเพียง 30-40 บาท มีปริมาณที่กินแล้วอิ่ม พออยู่ได้ในแต่ละมื้อก็พอใจแล้ว เพราะเมื่ออยู่ในสถานที่รักษาตัว จนท.ก็ ไม่อนุญาตให้ รับอาหารจากบุคคลภายนอกไม่ว่าจะเป็นญาติ ถ้ามีก็เป็นอาหารแห้งที่ได้รับบริจาคมาบ้าง  เพราะไม่อนุญาตให้บุคคลภายนอกมาเยี่ยม เนื่องจากกลัวจะติดเชื้อ

ที่น่าเห็นใจและน่าสงสารมาก คิอ เด็กๆ และ คนชรา ที่ไม่สามารถกินอาหารที่จัดมาให้ได้ จนผู้ป่วยหลายคนต้องคอยแบ่งอาหารที่มีเนื้อหมู หรือไข่ ให้แก่กลุ่มเด็กๆและคนแก่ จนตัวผู้ป่วยต้องกินเพียงน้ำแกงหรือน้ำปลา เป็นที่น่าสังเวชใจมากต่อมาผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปตรวจสอบสถานที่ทำอาหารพบว่า ใช้สถานที่ภายในลานรับซื้อผลปาล์ม ข้างถนนลูกรังภายในลานปาล์ม ไมได้มีลักษณะเป็นสถานที่ประกอบอาหารที่ถูกสุขลักษณะแต่อย่างใด ทั้งที่งบประมาณในการจัดหาอาหารที่ใช้งบของทางราชการมีมากถึง วันละ 15000 บาท ขึ้นอยู่กับจำนวนผู้ป่วย ในบางวันมีผู้ป่วยมากกว่า 150 คน  

จากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้ผู้ที่ทราบเรื่องพากันวิพากษ์วิจารณ์ว่า ผู้จัดทำอาหารให้กับผู้ป่วยใน หอผู้ป่วยแห่งนี้เป็นหน่วยงานไหน จึงพยายามสอบถามไปยังหน่วยงานระดับจังหวัดชุมพรแต่เนื่องจากเป็นวันหยุดจึงไม่มีผู้ใดรับโทรศัพท์ ทราบเบื้องต้นว่า มีจนท.หน่วยงานหนึ่งให้คนใกล้ชิดรับเหมาไปทำ แต่มีการหักหัวคิวกันหลายระดับกว่าจะถึงผู้ป่วยจึงทำให้มีสภาพอาหารแบบที่นำออกมาแฉให้สังคมได้รับทราบ