"โก๊ะตี๋" เผยปมทะเลาะแม่ น้อยใจ ตอนเกิดมาผิดปกติ แม่ไม่เลี้ยง จะยกให้พยาบาล
16 ต.ค. 2564, 17:16
โก๊ะตี๋ อารามบอย มาเปิดใจผ่านทางรายการคุยแซ่บ Show ทางช่องวัน31 เผยปมทะเลาะแม่ น้อยใจ ตอนเกิดมาผิดปกติ แม่ไม่เลี้ยง จะยกให้พยาบาล แต่สุดท้ายย่ามาช่วยไว้
สนิทกับแม่ขนาดไหน? ตอนนี้ชีวิตของหนูคือแม่ แต่ต้องบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ไม่ได้สนิทกันมาก่อน
ตอนเด็กๆ ไม่ถูกกันเหรอ? ตอนเด็กๆ เถียงแม่ ด่าแม่ หนูเกิดมา แม่ไม่รู้ว่าท้อง พอปวดท้องไปหาหมอ หมอบอกว่าจะคลอดแล้ว ตอนแรกปวดท้องคิดว่าเป็นโรคอื่น แม่ก็เลยคลอดแล้ว คลอดออกมาปลาช่อนตัวนึง โลขีดขึ้น และที่สำคัญพี่คลอดที่ต่างจังหวัด เพราะฉะนั้นมันจะไม่มีตู้อบ เมื่อ 40 ปีที่แล้ว
ตอนที่แม่เห็นเรา แม่รู้สึกยังไง? เห็นแล้วแหละว่ามันผิดปกติ สมัยก่อนถ้าเป็นอย่างนี้เตรียมตัวเลย เตรียมตัวฝัง แม่เลยบอกว่ายกให้พยาบาล คิดว่าไม่น่ารอด ตอนเด็กๆ คือเหมือนลูกนก ตรงหน้าอกบางเห็นเครื่องในหมดเลย
แม่จะให้พยาบาลไปทิ้งเหรอ?ไม่ใช่ๆ เราเข้าใจความรู้สึกแม่เลย ถ้ายกให้นางพยาบาล อย่าน้อยนางพยาบาลเขาอยู่ที่โรงพยาบาล เขาจะช่วยได้ แม่จะเซ็นให้แล้วนะ ย่ารู้ ทีนี้แม่กับย่าเป็นคู่ไฟท์ติ้งกันอยู่ตั้งแต่ก่อนเราเกิด ปัญหาต่างจังหวัดเลยคือแม่ผัว ลูกสะใภ้ ย่าพี่ไม่ชอบแม่พี่ ด่านู่น ด่านี้ ถ้ามึงอยู่ได้ก็อยู่ไป พี่เลยเกิดมาในกระท่อมปลายนา ที่ย่ากับปู่ให้แค่ 20 ตารางวา แล้วพ่อก็ปลูกบ้านอย่างนั้น สุดท้ายพอย่ารู้ เพราะว่าเวลาพาพี่ไปหาหมอเนี่ย มีมอเตอร์ไซค์ แต่เขาจะมาบอกว่าดวงมันจะยกหลานมึงให้หมอ ย่าไปโรงพยาบาลเลย ด่าแบบเจ็บๆ แสบๆ
ตั้งแต่เกิดมาย่าเลี้ยงตลอดเลย? ตอนเด็ก ย่าจะดูแล และหนูรอดตายเพราะย่า พอย่าเอากลับมาบ้าน แกก็ไม่รู้ เพราะแกไม่ใช่หมอ ทีนี้ตัวเริ่มเขียว ย่าก็ทำใจแล้ว น่าจะไม่รอด ก็เอากระด้ง ธูปเทียน ดอกไม้ มาวาง เตรียมฝังแล้ว นี่ย่าเล่าให้ฟังนะ เสร็จปุ๊บเราก็เริ่มหายใจไม่ค่อยออก ตัวเริ่มเขียว หน้าเริ่มเขียว หนทางสุดท้ายที่อยากจะช่วยหลาน มันหลายใจไม่ออก ย่าก็ไปเอาหอมแดงตำๆ แล้วมาโปะหน้าเรา เพราะว่ามันเหมือนสำลักน้ำคร่ำพรวดออกมา แล้วตัวก็เริ่มกลับมาแดง สุดท้ายรอดเพราะหอมแดง
จริงไหมที่ตอนเด็กๆ เข้ากับแม่ไม่ได้ เพราะย่าเป็นคนสอนให้ด่าแม่? มันไม่รักมึง มันอย่าไปเรียกมันว่าแม่ เรียกมันอีเรือง มันไม่รักมึง มันเอามึงไปทิ้งไง ย่าก็ใส่
แล้วกี่ปีที่เราคิดว่าสิ่งที่ย่าสอนมันไม่จริง? พอย่าไม่สบาย เราก็ต้องกลับมาอยู่กับแม่ พอกลับมาอยู่กับแม่เราก็รู้ว่าจริงๆ แม่ก็รักเรานะ การกระทำมันก็บอกเรา ตอนนั้นเรามาอยู่กับแม่สองคน พ่อก็มาทำงานก่อสร้างที่กรุงเทพ พี่ชายคนกลางก็ไปฮ่องกง ติดคุกนี่แหละครับ พี่ชายคนโตก็เหมือนมาทำงานที่กรุงเทพ เราก็ใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคน
แล้วเราปรับตัวยังไง? ก็ไม่ได้ปรับตัวยังไง ก็เถียง ดื้อเงียบ พอวันเวลาผ่านไป แม่ก็ค่อยๆ บอกเรา ช่วยสอนเรา เรารู้สึกว่าแม่ทำงานหนักเพื่อครอบครัวมาตลvด คือแม่กับพ่อพี่เหมือนกัน พ่อพี่เป็นผู้ชายทำกับข้าวเก่ง กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า พอทำงานบ้านเสร็จแล้วค่อยทำงานก่อสร้าง แต่แม่พี่ตื่นตั้งแต่ตี 4 เอาวัวไปล่ามที่แหล่ง ไปเกี่ยวข้าว ไถนา ไปดำข้าว แม่คือทำงานนอกบ้านแบบผู้ชายทั้งหมด แม่พี่ทำเป็นอย่างเดียวคือไข่ต้ม เราก็ได้เห็นแม่ทำงานมาตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา คือแม่ลำบาก ตอนนั้นหลังจากที่เรามาอยู่กับแม่แล้ว เราก็เริ่มหารายได้ พอพ่อไม่อยู่ พี่ไม่อยู่ก็ไปเล่นลิเก ตอนนั้นประมาณ 8 ขวบ ที่อ่างทอง ญาติทางฝั่งพี่สาวแม่ แล้วลูกของพี่สาวแม่เป็นลิเกอยู่วัดสระแก้ว มีเจ้าของคณะลิเก แม่ก็เลยเอาไปฝากด้วย พอเริ่มเล่นก็ได้ข้อหาวันละ 25 บาท สมัยนั้น 25 บาทถือว่าเยอะนะ แล้วได้รางวัลมา ก็ลำบากกับแม่มา เริ่มซึมซับแล้ว ซึ่งเราชอบร้องเพลงตามวงเหล้า เราก็เหมือนเป็นตู้คาราโอเกะเคลื่อนที่ พอเราเป็นคนกล้าแสดงออก เราก็ไปเล่นลิเกตอนปิดเทอม หลังจากนั้นก็ไปเล่นลิเกทุกศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ วันธรรมดาไม่เล่น