กรณีพบช้างป่ามีร่องรอยบาดแผล โดยมีการแจ้งลักษณะและส่งภาพถ่ายเข้ามานั้น สัตวแพทย์ (คุณหมอพั๊นซ์) ได้นำภาพจากเจ้าหน้าที่และชาวบ้านที่ช่วยกันติดตาม นำมาวิเคราะห์กันทีละจุด ดังนี้

1.บาดแผลที่งวง มีสามจุด โดยจุดล่างสุดของสันงวง แผลไม่ลึกแต่ยาว ปิดสนิดแล้ว ส่วนแผลเป็นรูสองจุดข้างบนนั้น รูแผลแคบลง มีการสร้างเนื้อเยื่อขึ้นมา บาดแผลข้างในเป็นสีชมพู ไม่มีการติดเชื้อ ไม่น่ากังวล

2.ดวงตา ลูกตาขวาดูขนาดฝ่อเล็กกว่าปกติ โดยไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด ประเมินการมองเห็นของตาขวาไม่ปกติ ส่วนตาซ้ายมองเห็น เรื่องสายตาประเมินโดยรวมว่าสีดอฉีกสามารถใช้ชีวิตเองได้ อาจมีความระแวงต่อเสียงและวัตถุที่อยู่ทางด้านขวามากขึ้น  ใครที่เจอตัวพยายามหลีกเลี่ยงการเข้าข้างขวาของช้างป่าสีดอฉีก

3.ขาทั้งสี่ข้าง สามารถลงน้ำหนักยืน/เดินเองได้ มีตุ่มที่ผิวหนังขาหน้าขวา ลำตัวบางตำแหน่ง (อาจจะเกิดจากแมลง/กิ่งไม้ที่มีหนามหรือฝี) ขาหน้าขวาการพับงอของข้อติดขัดเล็กน้อย เกิดการอักเสบ ซึ่งอาจเป็นผลจากการมองเห็นของตาขวา มีช่วงยืนพักขาเป็นระยะ ไม่พบแผลเปิด