วันที่ 6 มิถุนายน 2566 นายสมพงศ์ สุขสม หัวมูลนิธิศรัทธาสามัคคี อ.ทุ่งใหญ่ จ.นครศรีธรรมราช ได้รับแจ้งจากผู้เป็นพ่อรายหนึ่งว่าลูกชายหลอนยา เก็บก้อนหินเล็กใหญ่ไว้ในบ้านเป็นจำนวนมาก จนพ่อไม่สามารถอยู่บ้านที่ อ.ทุ่งใหญ่ ได้ ต้องหนีไปอยู่บ้านญาติ ที่ อ.ช้างกลาง ขอให้เจ้าหน้าที่นำตัวลูกชายไปบำบัดรักษายาเสพติด

เมื่อเจ้าหน้าที่ถึงบ้านที่เกิดเหตุไม่มีเลขที่ในสวนยาง ท้องที่หมู่ 5 ต.ปริก อ.ทุ่งใหญ่ พบนายสุริยา ( สงวนนามสกุล ) อายุ 38 ปี ลูกชายของผู้แจ้ง นั่งอยู่ในบ้าน จึงเข้าควบคุมตัว อย่างไรก็ตามระหว่างนั้น เจ้าหน้าที่พบว่าภายในมีก้อยหินเล็กใหญ่ วางเกลื่อนเต็มพื้นที่ห้อง นอกจากนี้ยังพบว่าในตู้ผ้า โต๊ะ ลิ้นชัก มีก้อนหินจำนวนมากเช่นกัน ส่วนใหญ่ถูกแช่ในน้ำ

เจ้าหน้าที่จึงสอบถามนายสุริยา ซึ่งดูภายนอกก็มีอาการปกติ แต่เมื่อพูดคุยสื่อสารพบว่าพูดจาวกวนไม่รู้เรื่อง ส่วนก้อนหินที่อยู่เต็มบ้านนั้น อ้างว่า เป็นก้อนทองคำ นำมาแช่น้ำไว้รอละลาย เพื่อนำไปขายช่างทองคำที่ร้าน

เมื่อสอบถามว่าเก็บมาจากที่ไหน นายสุริยา ให้ข้อมูลว่า เก็บตามริมถนน เจ้าหน้าที่จึงนำตัวนายสุริยา ไปบำบัดอาการติดยาเสพติดที่ศูนย์บำบัดยาเสพติด ประจำอำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช