เมื่อเวลา 10.30 น.วันที่ 20 มิถุนายน 66 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก นางสุนันทา จันทระ อายุ 56 ปี อยู่บ้านเลขที่ 44 บ้านปลายกริม หมู่ที่ 10 ต.ครน อ.สวี จ.ชุมพร ว่าได้มีช้างป่า จำนวน 6 ตัว ได้บุกเข้ามาทำลายพืชสวนและเครื่องมือการเกษตรของชาวบ้าน  ได้รับความเสียหายเป็นจำนวนมากและหลายราย จึงเดินทางไปตรวจสอบ

โดยพื้นที่เกิดเหตุ เป็นชายขอบของ ม.10 บ้านปลายกริม ต.สวี อ.สวี จ.ชุมพร กับ ม.10 ต.ลำเลียง อ.กระบุรี จ.ระนอง โดยมีแนวเขาน้ำตกขานาง เป็นภูเขากั้นกลางแบ่งสองจังหวัด ซึ่งผู้สื่อข่าวได้พบกับ นางสุนันทา จันทระ และ นายสุชาติ จันทระ อายุ 58 ปี สามี พร้อมด้วย น.ส.ขวัญใจ ทองดี อายุ 22 ปี อยู่บ้านเลขที่ 63 หมู่ที่ 10 ต.ครน อ.สวี จ.ชุมพร และนายสมคิด พรหมโยธา อายุ 61 ปี อยู่บ้านเลขที่ 24 หมู่ที่ 7 ต.วังใหม่ อ.เมือง จ.ชุมพร ซึ่งเป็นผู้เสียหายที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ช้างป่าบุกลงมาทำลายพืชสวน ในครั้งนี้ รอให้รายละเอียดพร้อมได้นำไปดูสภาพตามจุดต่างๆรอบบริเวณบ้าน และในสวน ที่ได้รับความเสียหาย

โดย น.ส.ขวัญใจ ทองดี กล่าวว่า ตนเอง มีพื้นที่สวนใกล้ชายขอบของสองจังหวัดที่สุด โดยเมื่อประมาณปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ได้เห็นช้างป่ากว่า 5 ตัว ลงมาจากเขาน้ำตกขานาง เพื่อมาเล่นน้ำ ตนก็ได้แอบไปถ่ายเก็บไว้ เพราะไม่เคยเห็นช้างป่าในพื้นที่ใกล้สวนตนเอง ต่อมาก็เริ่มเห็นบ่อยขึ้น จนล่าสุดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายนที่ผ่านมา โขลงช้างได้ลงมาในสวนและล้มต้นทุเรียน ไป 5 ต้น ซึ่งแต่ละต้นติดลูกพร้อมจะเก็บเกี่ยวอีกไม่กี่วัน ซึ่งคาดว่าทั้ง 5 ต้นนี้ หากเก็บเกี่ยวแล้วจะได้ประมาณ 200 กว่าลูก ทำให้เงินกว่า 3 แสนบาท ต้องสูญหายไปในพริบตา

น.ส.ขวัญใจ ยังบอกอีกว่า นอกจากนี้ ช้างโขลงดังกล่าว ยังลงมาทำลายข้าวของอย่างต่อเนื่องแทบทุกวันและทุกคืน ซึ่งล่าสุดยังบุกมาถึงบริเวณบ้าน ใช้เท้าเหยียบกระโปรงรถและลูกกรงรถ พังเสียหายอีกด้วย ตนเองรู้สึกว่าความเป็นอยู่ไม่ปลอดภัย จึงต้องทดลองหาม้า มาผูกไว้ในสวน ตามความเชื่อว่า ช้างเมื่อได้กลิ่นของ ม้า ก็จะไม่เข้ามา จะจริงเท็จหรือไม่ แต่ตนเองก็ต้องลองทำดู ซึ่งหลังจากนำม้ามาผูกไว้ ก็ไม่มีช้างป่าโขลงนี้เข้ามาอีกเลย

ด้านนายสุชาติ จันทระ  กล่าวว่า ตนเองและนางสุนันทา มาอาศัยอยู่กินและทำสวนอยู่ ตรงนี้มานานกว่า 30 ปี ไม่เคยเห็นช้างป่าลงมาทำลายพืชสวนของชาวบ้านเลย จนกระทั่งมาวันนี้ ได้พบได้เจอกับตนเอง โดยช้างป่าโขลงนี้ หลังจากที่เข้าทำลายพืชสวนของ น.ส.ขวัญใจ แล้ว ได้กลับมากัดกินทุเรียน กล้วย จำปาดะ โชคดีที่ช้างล้มต้นทุเรียนเพียง 1 ต้น แต่สร้างความเสียหายไปไม่น้อยกว่า 2 แสนบาท ตอนนี้ก็ต้องช่วยกันผลักดันขับไล่ให้ช้างป่าโขลงนี้ กลับขึ้นไปอยู่ในป่า โดยก็ใช้วิธีภูมิปัญญาชาวบ้าน คือในแต่ละคืนจะจัดเวรยาม คอยก่อไฟใส่พริกและกัมมะถัน เพราะเชื่อว่า พริกและกัมมะถัน เมื่อถูกไฟไหม้ จะส่งกลิ่นเหม็นและควันไฟหากเข้าตาจะปวดแสบ  

นางสุนันทา จันทระ กล่าวว่า เมื่อช่วงเช้าของงวันที่ 18 มิถุนายน 66 เวลาประมาณ 05.00 น.ขณะที่ตนเองตื่นมาเพื่อจะจัดเตรียมอาหารและจัดเสื้อผ้าให้กับหลานชาย วัย 2 ขวบ ได้ยินเสียงดังข้างบ้าน จึงเปิดม่านหน้าต่างไปดู ต้องตกใจอย่างมาก เพราะสิ่งที่เห็นคือช้างแม่ลูก สองตัว กำลังเปิดฝาโอ่งออก แล้วก็ใช้งวงลงไปดื่มกินน้ำ อยู่สักพัก ก็เดินไปกินผลไม้ในสวนข้างบ้าน ทั้งทุเรียน กล้วย ลองกอง แล้วก้เดินขึ้นไปบนเขาด้านหลังบ้าน ตนจึงออกเมื่อเห็นว่าปลอดภัยแล้ว ก่อนจะโทรไปบอกสามี ซึ่งออกนอนเฝ้าสวนทุเรียนอีกแห่ง

นางสุนันทา กล่าวว่า ช้างโขลงนี้ ตนเองเคยได้ยินว่าเมื่อเดือนที่แล้วเคยลงมากัดกินพืชสวนของชาวบ้าน ในพื้นที่ใกล้ๆกับตรงนี้ ซึ่งครั้งนั้นได้ทำความเสียหายให้กับเจ้าของสวนหลายราย และเชื่อว่า ชาวบ้านได้รวมตัวกันขับไล่ จนกระทั่งช้างป่าโขลงนี้ เดินมาถึงบ้านปลายกริมแห่งนี้และพบอาหารที่สมบูรณ์ มีน้ำตกให้อาบ มีปรักให้แช่ ก็เลยติดใจ ไม่ยอมไปไหนอีก ส่วนที่ว่าเรารุกที่หากินของช้างนั้น ตนไม่มั่นใจว่าใช่หรือไม่ แต่ที่รู้ตนอยู่ที่นี้มานานแล้วกว่า 2 ปี ก็ไม่เคยบุกรุกหรือขยายพื้นที่ต่อแต่อย่างใด

ในขณะที่นายสมคิด พรหมโยธา อายุ 61 ปี อดีตพนักงานหน่วยอนุรักษ์สัตว์ป่าฯกล่าวว่า เดิมทีช้างโขลงนี้ มีอยู่ด้วยกันประมาณ 13 ตัว พื้นที่หากินของเขาจะลัดเลาะหากินไปเรื่อยตามแนวเขา ซึ่งทอดยาวข้ามหลายตำบลของ อ.สวีและแนวเขานี้ก็เป็นรอยต่อของ จ.ระนอง อีกด้วย ทำให้ช้างป่าจะเดินกินทั้งฝั่ง จ.ระนองด้วย แต่ฝั่ง จ.ระนอง จะมีไม้ป่าส่วนใหญ่ ผิดกับทางฝั่ง อ.สวี จ.ชุมพร ที่มีชาวบ้าน เข้าไปยึดทำเป็นแปลงเกษตรจนเต็มพื้นที่ ทำให้ช้างป่า เมื่อโขลงใหญ่ ก็มักแยกโขลงออกมา

นายสมคิด กล่าวต่อว่า โดยโขลงนี้ จากที่ติดตาม และคอยขับไล่มาอย่างต่อเนื่อง มีด้วยกัน 6 ตัว โยจ่าโขลง ก็จะนำเดินลัดเลาะหากินตามแนวชายป่าธรรมชาติกับสวนชาวบ้าน โดยจะลงจากเขาในเวลากลางคืน เข้ากัดกินพืชสวนจนอิ่ม แล้ว กลับเข้าไปในป่าเพื่อพักผ่อน นอกจากเมื่อเขาหิวจริง จึงจะลงมาหากินในเวลากลางวัน ซึ่งพฤติกรรมช้างป่าโขลงนี้ กระทำอยู่  และได้ทำความเสียหายให้กับชาวสวนตามที่ปรากฎดังกล่าว