เมื่อเวลา 13.00 น.วันที่ 23 มิถุนายน 2566 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งพบเด็กนักเรียนหญิงวัย 15 ปี ครอบครัวฐานะยากจนต้องอาศัยที่ดินของวัดอ่างศิลา ต.หนองหญ้าปล้อง อ.หนองหญ้าปล้อง จ.เพชรบุรี ปลูกเพิงพักอยู่อาศัย ช่วงวันหยุดเรียนต้องออกไปรับจ้างพายเรือขายของเพื่อนำเงินมาหาเลี้ยงคุณย่า คุณย่าทวด และน้องสาววัย 8 ปี ที่ป่วยเป็นโรคโลหิตจาง จึงเดินทางไปตรวจสอบพร้อมด้วยพระครูสุนทรวัชรการ เจ้าคณะตำบลกิตติศักดิ์ เจ้าอาวาสวัดลิ้นช้าง นางสุนีย์รัตน์ ภู่ขำ นายอำเภอหนองหญ้าปล้อง นายเฉลิม  จำปาวิจิตร  ผู้อำนวยการโรงเรียนหนองหญ้าปล้องวิทยา นายสมชาย ทองประเสริฐ กำนันตำบลหนองหญ้าปล้อง นายชัยยุทธ โตยอด ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 ต.หนองหญ้าปล้อง และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

ที่พักดังกล่าวปลูกเป็นเพิงพักยกพื้นอยู่บนดินของวัดอ่างศิลา ในสภาพตัวผนังเพิงพักบุด้วยไม้ไผ่และสังกะสีผุกร่อนทั้ง 4 ด้าน ผนังบางด้านต้องใช้สแลนกันแดดมาปิดทับอีกชั้นหนึ่ง หลังคาเพิงพักปูด้วยกระเบื้องเก่า บางแผ่นเริ่มแตกร้าวและเป็นรูขนาดใหญ่ต้องใช้แผ่นป้ายโฆษณาผ้าใบเก่าและสแลนกันแดดมาปิดทับบนหลังคาเพื่อกันแดดกันฝน ห้องอาบน้ำเป็นที่โล่งแจ้งมีเพียงสแลนกันแดดปิดกั้นเท่านั้น  ส่วนห้องน้ำสำหรับถ่ายหนักถ่ายเบาอยู่ห่างจากเพิงพักประมาณ  200 เมตร

ด.ญ.เอมมิกา (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 15 ปี นักเรียนชั้น ม.1/4 เปิดเผยว่า บิดามารดาของตนได้แยกทางกันและได้นำตนมาฝากให้นางลำปาง (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 50 ปี ผู้เป็นคุณย่าเลี้ยงดูที่ ต.หัวสะพาน อ.เมือง จ.เพชรบุรี ตั้งแต่อายุได้ 3 เดือน ระหว่างนั้นภรรยาใหม่ของบิดาตนได้นำ ด.ญ.สุชาดา (ขอสงวนนามสกุล) มาทิ้งให้คุณย่าเลี้ยงดูอีก 1 คน ต่อมาคุณย่าได้มีสามีใหม่และได้พาตนพร้อมน้องสาวและย่าทวดไปอยู่ที่บ้านสามีใหม่ของคุณย่าที่บริเวณหน้าวัดอ่างศิลา กระทั่งเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาคุณย่าได้เกิดทะเลาะกับสามีอย่างหนักจนถูกสามีไล่ให้ออกจากบ้านในกลางดึก จึงเข้าไปพึ่งใบบุญพระครูใบฎีกาเอกพล ธนปาโล เจ้าอาวาสวัดอ่างศิลา ซึ่งหลวงพ่อก็เมตตาอนุญาตให้ปลูกเพิงพักอยู่ภายในวัดจนถึงปัจจุบัน

ที่ผ่านมาตนและครอบครัวใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก ที่อาศัยก็ทรุดโทรม สังกะสีเริ่มผุกร่อนเป็นรูพรุน กระเบื้องหลังคาเพิกพักก็แตกร้าวเป็นรูขนาดใหญ่ เวลาฝนตกหนักน้ำก็จะรั่วไหลและสาดเข้ามาในเพิงพักจนไม่สามารถหลับนอนได้ ห้องอาบน้ำก็อยู่กลางแจ้งมีเพียงสแลนกันแดดปิดบังเท่านั้นพอเวลาตนและน้องสาวอาบน้ำต้องให้คุณย่ามานั่งเฝ้าทุกครั้ง เวลาจะถ่ายหนักถ่ายเบาก็ต้องเดินไปเข้าห้องน้ำวัดซึ่งอยู่ห่างจากที่พักประมาณ 200 เมตร นอกจากนี้รายได้ที่ใช้จ่ายในครอบครัวจะมีเพียงเงินจากการเผ่าถ่านขายและเงินผู้สูงอายุจำนวน 800 บาท ของคุณย่าทวด และเงินจากการออกไปรับจ้างทำงานของคุณย่าเท่านั้น อีกทั้งน้องสาวซึ่งขณะนี้เรียนอยู่ชั้น ป.1 ก็ป่วยเป็นโรคธาลัสซีเมีย หรือโรคโลหิตจาง ตนจึงต้องออกไปรับจ้างพายเรือขายของในช่วงวันหยุดได้ค่าจ้างวันละ 400 บาท เงินส่วนนี้จะนำมาใช้จ่ายในครอบครัว เป็นค่ารักษาอาการป่วยของน้องสาว และเป็นค่าเล่าเรียนของตนเอง

พระครูใบฎีกาเอกพล ธนปาโล เจ้าอาวาสวัดอ่างศิลา กล่าวว่า อาตมารู้สึกสงสารครอบครัวของน้องกิ๊บเป็นอย่างมาก จึงปรึกษากับคณะกรรมการวัดและอนุญาตให้ครอบครัวของน้องกิ๊บเข้ามาปลูกเพิงพักอยู่อาศัยชั่วคราว พร้อมช่วยเหลือค่าน้ำ ค่าไฟ และค่าอาหาร โดยจะช่วยเหลือจนกว่าน้องกิ๊บเรียนจบการศึกษาที่โรงเรียนหนองหญ้าปล้องวิทยา