นายสุวิทย์ ธารสุขปรีดา อายุ 47 ปี ชาวบ้าน ม.1 ตำบลแม่นาเรือ บอกว่า ตนเองจะออกหาจิ้กุ่งตามสวนลำไยของตนเองทุกปี โดยการดูดินจะเป็นขุ๋ยมากองอยู่แล้วนำจอมหรือเสียมมาขุดไปตามรู แต่ว่าปัจจุบันได้มีการปรับเปลี่ยนจากการขุดมาเป็นการใส่กระบอก เสียบไว้ปากรูของจิ๊กุ่งเท่านั้น โดยกระบอกนั้นทำจากท่อพีวีซี ยาวประมาณ 1 คืบ และปิดด้วยฝาขวดกระทิงแดงหรือสปอนเซอร์ก็ได้ อีกด้านของท่อจะเป็นเหล็กรูปสามเหลี่ยม เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวจิ้กุ่งออกจากกระบอกได้ แล้วก็ใช้เสียมขุดหาเพื่อเปิดปากรู จากนั้นก็ใช่กระบอกดังกล่าวเสียบตรงปากรูลงไป รอประมาณ ครึ่งชั่วโมง ตัวจิ้กุ่งก็จะติดอยู่ในกระบอก (เนื่องจากจิ้กุ่งจะออกมาเพื่อเขี่ยดินทำการปิดปากรูที่ตนเปิดปากรูไว้) ซึ่งในช่วงนี้จี้กุ่ง เริ่มจะออกมามาก อ้วนตัวใหญ่พอสมควร และหากหามาได้เยอะๆ ก็จะนำไปจำหน่าย ราคาอยู่ที่ตัวละ 3 บาท และแต่ละวันจะหาได้มากกว่า 60 - 100 ตัว ก็จะสามารถมีรายได้มากกว่าเพื่อ 200-300 บาท ปีนี้ราคาค่อนข้างแพง จี้กุ่งถือว่าเป็นอาหารที่อร่อยและในแต่ละปีก็จะสามารถหารับประทานได้เพียงช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น และยังสามรถสร้างรายได้ด้วย

สัมภาษณ์...นายสุวิทย์ ธารสุขปรีดา อายุ 47 ปี ชาวบ้าน ม.1 ตำบลแม่นาเรือ อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา