จากการที่ นายจิรวัฒน์ ปิยะพันธ์ อายุ 67 ปี ร้องขอต่อสื่อมวลชนเพื่อขอรับการช่วยเหลือในกาคเพิ่มรายได้ในการดำรงชีพ โดยได้ให้ข้อมูลต่อสื่อว่า ตอนนี้ได้พักอาศัยอยู่ที่บ้านเช่าในพื้นที่ หมู่ 7 ตำบลแก่งเสี้ยน อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี โดยอยู่กับ นาง สวิง ปิยะพันธ์ อายุ 97 ปี ที่แก่ชรา ซึ่งนายจิรวัฒน์ได้แลแม่ที่ชราและตอนนี้ได้ทำงานอะไร ทั้งสองคนมีรายได้จากเบี้ยคนชรา ของนางสวิง 1,000 บาท และของ นาย จิรวัฒน์ อีก 600 บาท ซึ่งมีความลำบากเกี่ยวกับเรื่องเงินรายได้ใช้จ่ายประจำ อยากมีช่องทางหารายได้มากขึ้น โดยนายจิรวัฒน์มีความสามารถในการทำงานฝีมือศิลปะจากมือ เป็นงานแกะและงานถมลายไทย ที่สวยงามแต่ไม่มีตลาดที่จะขายชิ้นงาน จึงอยากขอรับการช่วยเหลือจากไทยรัฐให้ช่วยหาแนวทางเพิ่มรายได้ในการดำรงอยู่ต่อไป

 

หลังจากได้รับการร้องขอจากนายจิรวัฒน์ ผู้สื่อข่าว ONB news ได้ลงพื้นที่ ตรวจสอบเรื่องดังกล่าว ร่วมกับ น.ส.บุณยนุช รอดสิน กำนันตำบลแก่งเสี้ยน และ น.ส.อำไพ ฤทธิ์คำรพ ผู้ช่วย ส.ส. “กอลฟ์ อัครนันท์ “ โดยนายอัครนันท์ กัณณ์กิตตินันท์ สส.กาญจนบุรี ได้ทราบเรื่องนี้จึงส่งทีมงานมาร่วมในการลงพื้นที่เพื่อหาแนวทางในการช่วยเหลือ

 

โดยชิ้นงานศิลปะรีไซเคิลจนเป็นผลิตภัณฑ์แฮนด์เมดที่นายจิรวัฒน์ทำขึ้นเป็นผลงานศิลปะที่สวยงามมาก โดยมีการเป็นวานศิลปะลวดลายไทย มีหลายอย่าง ทั้งที่ใส่ของ กล่องในทิชชู  ไฟโคมลายช้างไทย และรูปภาพศิลปะลายไทย ซึ่งฝีมือการประดิษฐ์มีความละเอียดสวยงามเหมาะสำหรับนำไปประดับบ้าน หรือใช้สอยในบ้าน รวมถึงเป็นไอเดียที่เหมาะสมสำหรับการนำเศษวัศดุเหลือใช้มาทำการประดิษฐ์รีไซเคิลเป็นงานศิลปะไทยที่สวยงาม และ ราคาไม่แพงอีกด้วน

 

การลงพื้นที่ พบ นายจิรวัฒน์ ปิยะพันธ์ ได้พักอยู่ห้องเช่า เลขที่ 6/9 หมู่ 7 ต.แก่งเสี้ยน อ.เมือง จ.กาญจนบุรี สภาพเป็นห้องแถวชั้นเดียว บ้านเช่า 1 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ โดยพบ ป้า สวิง ที่มีสภาพชรามาก แต่สภาพร่างกายยังสามารถเดินได้แต่ต้องประคองกันล้ม

 

นายจิรวัฒน์  เปิดเผยว่า ลุงอายุ 67 จบจากรามคําแหง รุ่นที่ 4 รหัส อาชีพดั้งเดิมผมมีหลายอาชีพ เดิมทีเป็นนายแบงค์หัวหน้าสินเชื่อ ต่อมาเป็นผู้จัดการธุรการ และก็มาเป็นรังวัดเอกชน ก็ทำๆมาจนหยุดเพราะว่าต้องมาดูแลแม่ที่ป่วย ก็หยุดมาได้ 4 ปี และก็มาเริ่มทำสิ่งประดิษฐ์แฮนด์เมดเมื่อ 5 ปีก่อน

 

คือมองว่าเศษวัสดุพวกนี้ สามารถทำให้มูลค่าเพิ่มขึ้นได้มากกว่านี้ ดีกว่าไปชั่งกิโลขายควรจะมีคุณค่ามากกว่านี้ เงินทุนที่ผมเหลือผมก็เอามาทำเพราะว่ารายได้ประจำมันไม่มี มีแต่เบี้ยเลี้ยงชีพ พอทำก็มีรายได้เสริมทำให้มีเงินเพิ่ม เพื่อเอามาดูแลแม่และจ่ายอะไรต่างๆ คือไม่มีคนดูแลแม่ ผมเลยต้องดูแลด้วยและก็ทำงานนี้ไปด้วย

 

ลุงจิรวัฒน์เล่าต่อว่า ตื่นเช้ามาก็ต้องจูงคุณแม่เข้าห้องน้ำอาบน้ำ บางทีก็อาบน้ำให้ถ้าท่านไม่มีแรง ปกติท่านอาบได้เองแต่ทุกวันนี้มันไม่ไหวไม่มีแรง คุณแม่อายุ 97 เกิด 2469 ที่ต้องการผลิตผลงานพวกนี้ เพราะผมมีฝีมืออยู่หรือว่างานที่ทำอยู่กับบ้านก็ดูแลแม่ไปด้วย แต่ตอนนี้ผมไม่มีเงินทุน ขอขอบคุณกำนันแก่งเสี้ยน ขอบคุณมากๆ ยินดีช่วยเหลือยินดีให้ชาวบ้านเรียนรู้ เพราะต้องการรักษาวัฒนธรรมไทย รักษาลายไทย

 

ส่วนทางด้าน น.ส.บุณยนุช รอดสิน กำนันตำบลแก่งเสี้ยน ได้กล่าวถึงการลงพื้นที่ว่า เราก็มาพบคุณยายอายุ 97 ปีและก็มีลูกชาย 1 คน ลูกชายคือไม่มีงานประจำทำ แต่ลูกชายเขามีความรู้ จบด้านกฏหมายและมีความรู้ด้านงานมือทำงานแฮนด์เมด ทางกำนันก็จะหาช่องทางทำผลงานให้เป็นผลิตภัณฑ์ของชุมชนแก่งเสี้ยน ช่วยให้เขามีรายได้อีกด้านหนึ่ง ทางพม.ของชุมชนก็มาช่วยเหลือ ทุกหน่วยงานมาช่วยเหลือตลอด

 

“กำนันก็จะเข้ามาดูเรื่อยๆ จากที่ดูจากผลงานของคุณลุงรู้สึกว่าเป็นคนที่มีฝีมือมาก งานละเอียดมาก สามารถเป็นผลงานของชุมชนได้” กำนันสาวแห่งตำบลแก่งเสี้ยนกล่าวถึงแนวทางการช่วยเหลือเบื้องต้น